درصد بهینه نانو دی اکسید تیتانیوم و نانوسیلیس در کاهش درصد جذب آب پوشش های بتنی خودتمیزشونده در نمای ساختمان

خودتمیزشوندگی فوتوکاتالیتیک، یکی از مهم ترین موارد استفاده از نانو تکنولوژی در صنعت ساختمان است. آلودگی های طبیعی و صنعتی مثل NOx، مونوکسیدکربن، VOCها، کلروفنول ها و آلدهیدهای ناشی از اتومبیل ها و پساب های صنعتی، در اثر فوتوکاتالیزر و به کمک کاتالیزر بسیار فعال نانوذرات دی اکسید تیتانیوم تجزیه می شوند. بتن خودتمیزشونده حاوی دی اکسید تیتانیوم دارای خاصیت افزایش درصد جذب آب همراه می باشد. استفاده از نانوسیلیس به همراه دی اکسید تیتانیوم می تواند این نقص را برطرف نماید. در این مقاله به بررسی تاثیر استفاده از نانوسیلیس و دی اکسید تیتانیوم در درصد جذب آب قطعات پیش ساخته بتنی اکسپوز در نمای معماری سازه های بتنی پرداخته شده است. ۴ طرح با در نظر گرفتن صفر، ۲.۵ و ۳.۵ و ۵ درصد جایگزینی سیمان با TiO۲ مورد آزمایش درصد جذب قرار گرفتند. کاهش ۶.۵٪ بین طرح اختلاط های N۱ و N۳ ، تاثیر مثبت TiO۲ در جذب آب را نشان می دهد. افزایش دی اکسید تیتانیوم تا ۳.۵ درصد منجر به کاهش جذب آب در نمونه ها می شود و با افزایش آن به ۵ درصد درصد جذب آب افزایش می یابد و این به دلیل آب دوست بودن دی اکسید تیتانیوم برای درصدهای بیشتر است.

کلیدواژه ها:

دی اکسید تیتانیوم ، نمای پیش ساخته ، نانو تکنولوژی ، جذب آب ، نانوسیلیس.