ارزیابی تاب آوری سازمانی در برابر سانحه بر مبنای شاخص ظرفیت سازمانی، مطالعه موردی سیلاب خوزستان

در سال ۱۳۹۸ خوزستان دست خوش حادثه سیلاب گسترده ای شد. با وجود اینکه تا حدودی سیلاب قابل پیش بینی بود اما خسارات سنگینی از جمله به بخش کشاورزی وارد آورد. از آنجا که سازمان های بسیاری برای مقابله با سیلاب دخیل هستند تاب آوری آنها در این حوادث بسیار حائز اهمیت است زیرا خدماتی که در این حوادث به مردم ارائه می شود توسط این سازمان ها تامین می گردد. هدف از این پژوهش ارزیابی در بخش تعهد و منش، پاسخ و بازیابی تاب آوری در برابر سانحه است. از این رو سازمان هایی که در مقابله با این حادثه دخیل بودند شناسایی شده و مورد بررسی قرار گرفتند. سپس توسط پرسشنامه داده های مربوطه گرد آوری شد. داده ها به واسطه روشAHP وزن دهی و توسط روش الکتره مورد سنجش قرار گرفت.نتایج نشان داد تعدادی از سازمان ها در بخش های ذکر شده تاب آوری درخوری نشان داده اند. با این حال ضعف هایی نیز در سایر سازمان ها به چشم میخورد .که این ضعف بر عملکرد مناسب سایر سازمان ها نیز اثرگذار می باشد. در صورتی که هماهنگی بین سازمان ها افزایش یابد تاب آوری کل در مقابله با حوادثی چون سیلاب افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری سازمانی ، الکتره ، ظرفیت سازمانی