بررسی معیارهای طراحی فضاهای آموزشی از نظر روانشناسی محیط در جهت طراحی مرکز آموزشی برای کودکان روستایی

آنچه شخصیت آدمی را شکل میدهد، بی شک متاثر از فضایی می باشد که در آن پرورش یافته است، آنچه می پسندد نشات از آن چیزی می گیرد که در گذشته اش مشاهده نموده و آنچه میداند همانی است که در کودکی و نوجوانی آموخته است. بنابراین، ایجاد محیطی آرام، دوستداشتنی و لذتبخش، موجب جلب توجه وتمایل دانش آموزان برای حضور در مدرسه و ارتقای سلامت روانی آنان میشود. در این راستا شناخت کودکان و ویژگی های محیط آموزش او و چگونگی برقراری رابطه میان این دو عامل اهمیت دارد. این مقاله مروری بر دانش روانشناسی محیطی، رابطه ی دو سویه بین محیط و انسان و همچنین نظریه ها و مکاتب این حوزه و تاثیر کیفیت محیط ساخته شده بر رفتار و روان انسان داشته است. جمع آوری اطلاعات مبتنی بر مطالعات اسنادی، مرور متون، منابع و تجارب وتحلیل آنها بوده است.

کلیدواژه ها:

روستا ، مراکز آموزشی ، کودکان ، روانشناسی محیط