تاثیر انرژی های نو در معماری خانه های روستایی استان ایلام با تاکید بر معماری پایدار

رشد علم و صنعت و فناوری در جهان امروز روش های مختلف استفاده از انرژی که در دوران قبل از انقلاب صنعتی معمول بود دگرگون و شناخت منابع انرژی های جدید تحولی عظیم در توسعه صنعتی و تکامل اجتماعی بشر بوجود آورد. باتوجه به روند رشد تکنولوژی و مطرح شدن مبحث انرژی های پایدار و کاهش مستمر ذخیره انرژی های تجدیدناپذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایدار در کشور ما معماران می توانند با طراحی مناسب و هماهنگ با اقلیم و با استفاده از الگوهای معماری ایرانی که به شیوه های مناسبی از انرژی های پایدار در طراحی معماری بهره گرفته اند. با توجه به مقادیر کم و برگشت ناپذیر انرژی های تجدید ناپذیر، باید انرژی های نو جایگزین آنها شوند که علاوه بر مزایای آنها اعم از تجدید پذیر بودن و عدم ایجاد آلودگی در محیط، به پیشرفت اقتصاد و صنعت نیز کمک شایانی نمایند. هدف مقاله حاضر تاثیر انرژی های نو در معماری خانه های روستایی استان ایلام با تاکید بر معماری پایدار می باشد. در این مقاله روش تحقیق، توصیفی، پیمایشی می باشد و جهت گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای، مقالات معتبر منتشر شده بهره برده شده است. جامعه آماری شامل کلیه ساکنان چند روستای اطراف استان که از انرژی های نو در معماری ساختمان استفاده کرده بودند انتخاب گردیدند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران در حالت جامعه معلوم تعداد ۳۱۲ نفر بدست امد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگی انجام گرفت نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد در بحث نقش انرژی های نو کاهش مصرف انرژی و افزایش راندمان انرژی با معماری خانه های روستایی رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین استفاده از انرژی های نو از طریق کاهش مصرف برق و سوخت های فسیلی، کاهش انتشار گاز گلخانه ای و هزینه های ساخت بر معماری پایدار تاثیر مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

انرژی نو ، روستا ، معماری پایدار ، تجدید ناپذیر