مطالعه پارامتریک نشست در شالوده سطحی ساختمان های مجاور در خاک ماسه ای

افزایش جمعیت و متعاقب آن توسعه شهرنشینی سبب شده که زمین های مناسب برای احداث ساختمان های مسکونی در مناطق شهری کاهش یابد. به همین سبب ساخت بناهای گاها بلند مرتبه در مجاورت یکدیگر امری اجتناب ناپذیر شده و به تصویری عادی در فضاهای شهری تبدیل شده است. همانطور که میدانیم ساخت سازه های بلند مرتبه می تواند نه تنها سبب نشست خاک شالوده آن شود، بلکه می تواند سبب بروز نشست های القایی ناخواسته در املاک مجاور گردد. به منظور بررسی اثر ساخت سازه جدید بر میزان نشست سازه های از پیش موجود در مجاورت آن، در این مقاله به مطالعه پارامتریک عوامل موثر بر این نوع نشست پرداخته شده است. به این منظور عوامل موثری شامل تعداد طبقات سازه جدید، عرض پی سازه جدید و همچنین فاصله دو سازه از یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است. لازم به ذکر است در این تحقیق به منظور محاسبه نشست ها از نرم افزار عددی پلکسیز (PLAXIS) استفاده شده که بر مبنای روش اجزای محدود فرمول بندی شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که فاصله دو سازه مجاور از یکدیگر مهمترین فاکتور تاثیر گذار در میزان نشست سازه قدیمی بوده و پس از آن تعداد طبقات سازه جدید قرار دارد. همچنین نتایج نشان داد که عرض پی سازه جدید تاثیر چندانی بر میزان نشست های القایی در سازه از پیش موجود نداشته است.

کلیدواژه ها:

نشست ، سازه مجاور ، پلکسیز ، مطالعه پارامتریک