به کارگیری روش تصمیم گیری بهترین-بدترین به منظوراولویت بندی فعالیت های غیربحرانی پروژه احداث سازه ساختمان های بتنی

عدم مدیریت مناسب زمان در پروژه های ساخت باعث وقوع تاخیرات می گردد. روش های مختلفی جهت مدیریت زمان در این پروژه ها وجود دارد که از این میان، روش مسیر بحرانی یکی از پرکاربردترین روش ها می باشد. در این روش فعالیت ها به دو دسته بحرانی و غیر بحرانی تقسیم بندی می گردد. توجه به فعالیت های بحرانی از اهمیت به سزایی در جلوگیری از وقوع تاخیرات دارد. علیرغم اهمیت بالای فعالیت های بحرانی، عدم توجه به فعالیت های غیربحرانی نیز باعث وقوع تاخیرات می گردد. اولویت بندی فعالیت های غیر بحرانی به ترتیب مهم ترین تا کم اهمیت ترین آن ها در پروژه های ساخت، می تواند جهت جلوگیری از وقوع تاخیرات در این پروژه ها اثرگذار باشد. فعالیت های مورد انجام در انواع پروژه های ساخت تفاوت زیادی با یکدیگر دارند و درنتیجه اولویت بندی فعالیت های غیر بحرانی در هر کدام از این پروژه ها با یکدیگر مشابه نیست. در این پژوهش اولویت بندی فعالیت های غیر بحرانی مربوط به پروژه احداث ساختمان مسکونی بتن آرمه مورد مطالعه قرار گرفت. جهت انجام این امر ابتدا مسائلی که به وقوع تاخیرات در پروژه های ساخت منجر می گردد، با مرور جامع منابع داخلی و خارجی شناسایی گردیدند. سپس پرسش نامه ای با استفاده از روش بهترین-بدترین و شناسایی فعالیت های غیر بحرانی یک مورد مطالعاتی (ساختمان مسکونی بتن آرمه) تهیه و در میان کارشناسان مربوطه توزیع گردید. در گام بعدی با استفاده از پاسخ های حاصله از این پرسشنامه، مسئله مربوطه حل گردید. در انتها مشخص گردید که فعالیت های مربوط به نماسازی، قالب بندی، اجرای آسانسور و تاسیسات برقی اهمیت بیشتری نسبت به سایر فعالیت های غیر بحرانی دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت پروژه ، مدیریت زمان ، روش مسیر بحرانی ، فعالیت های غیر بحرانی ، روش بهترین بدترین