نقدی بر اسقاط تکلیف در صوفیه از منظر قرآن و علوم اسلامی

برخی از عارفان پیرو صوفیه آیه (و اعبد ربک حتی یاتیک الیقین) (و پروردگارت را عبادت کن تا یقین تو را فرا رسد) (سوره حجر، آیه ۹۹ ) را دستاویز قرار داده و می گویند: اگر به یقین رسیدی دیگر عبادت و اعمال ظاهری دین و شریعیت لازم نیست غافل از آنکه خطاب آیه به پیامبر(ص) است که از روز اول به یقین رسده بود و در برابر تطمیع و تهدید های کفار میفرمود: اگر ماه را در یک دستم و خورشید را در دست دیگرم قرار دهید دست از وظیفه خود برنمیدارم ولی با آن یقین تا آخر لحظه عمر عبادت می کرد ( تفسیر نور جلد چهار ص ۴۸۵ ) (تداوم بر بندگی حق سبب پیدایش یقین است) . آیه ( و اعبد ربک حتی یاتیک الیقین) حجر، ۹۹ ) اشاره به همین مطلب دارد که در سایه ی عبادت و بندگی و پاک بودن طینت و قلب، خداوند حق را بر زبان انسان جاری میکند اکثر مفسران قرآن برانند که منظور از یقین در اینجا مرگ است به این دلیل از واژه یقین به جای مرگ استفاده شده که مرگ از امور مسلم و قطعی است چرا که انسان در هر چیزی شک کند در مرگ نمی تواند تردید به خود راه د هد و آیا استفاده از این کلمه بدان جهت است که هنگام مرگ پرده ها کنار میرود و حقایق در برابر چشم انسان آشکار می شود و حالت یقین برای او پیدا می شود بنابر این معنا و مقصود آیه این است که تا زمانی که زنده هستید لحظه ای عبادت خدارا ترک نکن و دست از پرستش او برندار.(و اوصانی بالصلاه و الزکاه ما دمت حیا) (سوره مریم آیه ۲) و تا زمانی که زنده مرا به نماز و ذکات توصیه کرده است. همچنین در روایتی اما صادق(ع) فرمود:(لم یخلق الله عزوجل یقینا لاشک فیه اشبه بشک لایقین فیه من الموت) منبع شیخ صدوق، کتاب من لایحضره الفقیه ج ۱ ص ۱۹۴ جامعه مدرسین قم ۱۴۱۳ ق

کلیدواژه ها:

قرآن ، صوفی شریعت ، طریقت ، حقیقت ، ظاهر ، باطن ، یقین ، مرگ ،