ابزارهای تامین مالی در سرمایه گذاری خارجی

اهمیت «تامین مالی» در پروژه های عمرامی ، صنعتی .تولیدی وبالتبع ابزارهای مالی مرتبط در این حوزه، نمود و جلوه خاصی دارد. از یک طرف، ضرورت توسعه اقتصادی رو به تزاید کشور و از طرف دیگر، برخورداری ایران از منابع طبیعی، به ویژه منابعی همچون نفت و گاز و به طور کلی منابع انرژی که آن را کشوری ثروتند و غنی ساخته است. ایجاد می نماید که برای رسیدن به حد مطلوبی از توسعه یافتگی و بهره برداری از این منابع خدادادی، از دانش فنی و اطلاعات لازم روز، توسط متخصصین و یا ابزارها و امکانات متناسب، استفاده نمود. در چنین کشوری پروژه های متفاوت از جاده ها، تونل ها، بزرگراه ها، سدها، پل ها، فرودگاه ها، پالایشگاه ها، ودکل های حفاری نفتی و ایستگاه های مخابراتی گرفته تا پروژه های کوچکی همانند صنعتی کردن اختراعی که توسط یک مخترع داخلی صورت می پذیرد، مورد نیاز و بسیاری در دست اجرا می باشد. لذا، این قبیل پروژه ها می توانند شدیدا در معرض موضوع «تامین مالی» قرار گیرند و وضعیت های حقوقی خاص ایجاب نمایند. نویسندگان و صاحبنظران علوم اقتصادی، از جمله ابزارهای پیش رو در تامین مالی به روش های استقراضی و غیر استقراضی اشاره کرده اند که قسم نخست را مشتمل بر روش های چون فایناس، یوزانس، وام های تضمینی، خطوط اعتباری و ریفایناس دانسته اند که البته این ابزارها، بیشتر طریقت تامین مالی هستند تا ابزارها بیشتر طریقت تامین مالی هستند تا ابزارها. از سویی، حقوقدانان اسلامی این ابزارها را شامل قرض الحسنه، وقف، مضاربه، مشارکت، جعاله، مزارعه، مرابحه،مساقات، اجاره، سلم، استصناع و صکوک دانسته اند که به نظر می رسد توصیف اخیر، با توجه به نظام مالی وبانکی کشور، با سرمایه گذاری داخلی انطباق بیشتری دارد، لیکن در سرمایه گذاری های خارجی که اشخاص خارجی در ایران انجام می دهند همان تقسیم بندی نخست کاربرد دارد. در این مقاله به روش کتابخانه ای گردآوری شده است. در مقام تبیین این ابزارها خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری خارجی ، ابزارها تامین ، پروژه های اقتصادی ، روش های استقراضی و غیر استقراضی