نقش برنامه ریزی در مدیریت تحول و تاثیر آن بر مدیریت شهری

همانطور که میدانیم امروزه در بین منابع سازمانی، »منابع انسانی« با ارزش ترین عامل تولید و مهمترین سرمایه هر سازمان است به عبارت دیگر منابع انسانی هر سازمان منبع اصلی زاینده مزیت رقابتی و ایجاد کننده قابلیت های اساسی هر سازمان است ، پس یکی از عمده ترین برنامه ریزیهای سازمانی، برنامه ریزی منابع انسانی است. مقوله ای که به قول جیمز واکر در سال های اخیر بعنوان ابزاری است که به طور مستقیم اهداف و استراتژیهای سازمانی را به اهداف و برنامه های منابع انسانی مورد نظر متصل میسازد. بررسی فراز و فرودهای توسعه منابع انسانی نشان میدهد که امروزه نقش و اهمیت نیروی انسانی در رشد و توسعه سازمانها (و بعضا جوامع بشری) بیش از پیش نمایان گشته است. کارکنان را باید مبنا و ریشه اصلی بهبود کیفیت و بهره وری دانست و آنها رامبنای اصلی فرآیند افزایش کارآیی و نوعی سرمایه به حساب آورد. معمولا گفته می شود که اطلاعات بیش تر درباره کارهای سایر مدیران و واحد های آن ها باعث می شود که مدیران فعالیت های خود را بهتر هماهنگ سازند. لزوما چنین ادعایی درست نیست. رقابت میان مدیران واحد های یک سازمان اغلب شدید و غیر اخلاقی است و اگر سیستم های هماهنگی درستی اعمال نشود، اطلاعات بیش تر ممکن است به صورت تخریبی مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین، برای استفاده موثر ازاطلاعات بهبود سازوکارهای هماهنگی در سازمان نیز بسیارضروری است.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، مدیریت تحول ، برنامه ریزی ،