تولید گانژوگه تراستوزومب با داروی شیمی درمانی مایتانسینویید در مقیاس آزمایشگاهی

اهداف: HER۲ در ۲۰ تا ۲۵ درصد موارد سرطان پستان بیش از حد بیان می شود و مسئول رفتار تومورهای تهاجمی تر است. آنتی بادی های مونوکلونال مانند تراستوزوماب می توانند به طور خاص به آنتی ژن هدفمند روی سطح سلول های سرطانی متصل شوند و برای درمان سرطان پستان HER۲ مثبت تایید شده است. به منظور افزایش کارایی در درمان سرطان، میتوان از ترکیبات آنتی بادی – دارو (ADCs) استفاده کرد که ویژگی هدف گیری آنتی ژن آنتی بادی های مونوکلونال را با سمیت سلولی داروهای شیمی درمانی ترکیب میکند. هر سه جزء ADCها بر اثربخشی و سمیت دارو تاثیر می گذارند.روش بررسی: در این مطالعه، یک ADC با کونژوگه کردن تراستوزوماب به میتانسینول سنتز شد. SMCC در پنج مرحله مختلف سنتز شد و ترکیبات در هر مرحله با طیف سنجی فروسرخ آنالیز شدند. نتایج: ساختار محصول نهایی توسط NMR تایید شد. DM۱ در حلال کلروفرم به SMCCمتصل شد و با تبلور مجدد خالص شد. خالص سازی آنتی بادی توسط کروماتوگرافی انجام شد و به SMCC-DM۱ متصل شد. SMCC با عملکرد ۷۵,۸ درصد و نقطه ذوب در -۱۸۷ ۱۸۹ درجه سانتیگراد به دست آمد. کونژوگه DM۱ با SMCC در استونیتریل رخ داد. آنتیبادیهای با غلظت ۱۰ میلیگرم بر میلی لیتر و SMCC-DM۱ با غلظت ۲۰ میلیگرم بر میلی لیتر بهترین نتایج را از نظر تولید آنتی بادی متصل به دارو داشتند. نتیجه گیری: ADCها یک رویکرد امیدوارکننده در درمان هدفمند سرطان هستند. یکی از راه های دستیابی به داروهای ایمن و قوی، بهینهسازی هر یک از اجزاء قبل از سنتز است که شامل انتخاب آنتیبادی اختصاصی بهینه علیه آنتیژن هدف، روش کونژوگه و خواص شیمیایی پیوند دهنده میشود.

کلیدواژه ها:

ترکیبات آنتی بادی-دارو ، میتانسین ، تراستوزوماب ، سرطان سینه ، HER۲ مثبت.