اثر زلزله بر سازه های زیرزمینی و تونل مترو از دیدگاه مدیریت بحران

قرار گرفتن ایران در منطقه زلزله خیز و زلزله های که تقریبا هرساله در کشور رخ می دهد و همچنین واقع شدن شمار زیادی از سازه های موجود در منطق لرزه خیز کشور که بر اساس آیین نامه های طراحی لرزه ای قدیمی که دیگر اعتباری ندارند ساخته شده اند. ما را بر آن می دارد که نگاهی دقیق تر به عملکرد ساختمان های طراحی شده بر اساس آیین نامه های موجود در کشور داشته باشیم و نگاهی نو نسبت به مقوله مقاوم سازی لرزه ای سازه های موجود داشته باشیم. تجربه زلزله های اخیر نشان داده است که ساختمان های بتنی در زلزله دچار آسیب های کلی و گسترده هستند؛ بنابراین باید عملکرد ساختمان های بتنی طراحی شده بر اساس آیین نامه های آبا و استاندارد ۲۸۰۰ موردبررسی قرارگرفته و مطابق دستورالعمل های بهسازی سطح عملکرد ساختمان های موجود بررسی شود. برای دستیابی به بهترین طرح بهسازی و مقاو م سازی ساختمان های بتن مسلح باید به نحوی اقدام کر د که سطح عملکرد مناسب که در هدف طرح تعیین شده است تامین گردد. از این رو باید زیر بنای تمام گام های مربوط به فرآیند بهسازی و مقاوم سازی لرزه ای به خوبی درک و شناخته شود. با توجه به توسعه روز افزون سازه های زیر زمینی و هزینه های فراوانی که برای ساخت هر یک از این سازه ها صرف می گردد و نیز اهمیت آنها در شبکه حمل و نقل شهری و خطری که در صورت آسیب دیدگی آنها متوجه جان مردم می شود، لازم است که پایداری آنها در برابر خطرات ناشی از زلزله مورد مطالعه قرار گیرد. مترو یکی از خدمات شهری زیر بنایی است که منوط به اجرای تونل می باشد؛ لذا حفظ و نگهداری آن نیز از اهمیت خاصی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

زلزله ، سازه های زیرزمینی ، تونل مترو ، مدیریت بحران