اثرات ۸ هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی به همراه مصرف مکمل رزوراترول بر بیان ژن هایBeclin-۱ و LC۳I-II بافت قلب رت های نر دیابتی

هدف: کاردیومیوپاتی دیابتی عارضه ای از دیابت نوع دو است که می تواند منجر به اتوفاژی سلولی عضله قلب از طریق پروتئین های Beclin-۱ و LC۳ شود. هدف از این پژوهش بررسی اثرات ۸ هفته تمرین تداومی و تناوبی هوازی به همراه مصرف مکمل رزوراترول بر بیان ژن هایBeclin-۱  و LC۳ بافت قلب رت های نر دیابتی بود. روش شناسی: به این منظور تعداد ۵۶ سر رت نر نژاد ویستار با میانگین (سن۵۰-۴۰ هفته و وزن۴۳۰-۳۷۳ گرم) به طور تصادفی به ۸ گروه (۷n=) کنترل (C)، دیابتی(D)، سالین(S)، رزواترول(Sup)، تمرین تداومی(E)، تمرین تناوبی HIIT))، تمرین تداومی/مکمل (E+Sup)، تمرین تناوبی/ رزوراترول (HIIT+Sup) تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز ۵۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن انجام شد. رت های تمرین تداومی سه روز در هفته به مدت ۸ هفته و با سرعت ۱۵متر بر دقیقه تمرین کردند. پروتکل تمرین تناوبی نیز شامل ۱۰ ست یک دقیقه ای با شدت ۵۰ درصد و دو دقیقه استراحت بین ست ها بود و با سرعت ۱۴ متر در دقیقه شروع و هر هفته دو متر در دقیقه به سرعت افزوده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس دو راهه در سطح ۰۵/۰≥ α تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد Beclin-۱  و LC۳ در گروه القای دیابتی کاهش معنی داری نسبت به گروه (C) سالم داشت (۰۰۱/۰P=). در مقایسه با گروه دیابتی، گروه دیابتی+تمرین+مکمل افزایش معنی داری را در Beclin-۱ و  LC۳نشان داد (۰۰۱/۰ P=). نتیجه گیری: تمرینات ورزشی به همراه مصرف مکمل رزوراترول می تواند باعث افزایش فاکتورهای اتوفاژی Beclin-۱ و LC۳ شود که موجب مهار آپوپتوز و کاهش آسیب بافت قلب در بیماران دیابتی می شود.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: تمرین هوازی ، رزوراترول ، دیابت ، Beclin-۱ ، LC۳I-II