رابطه شاخص های وضعیت بدنی با تعادل در دانش آموزان ۷ تا ۱۰ ساله

هدف:اختلال حرکتی و انحرافات  اسکلتی عضلانی به ویژه در بین دانش آموزان می تواند یکی از مسائل مهم در سیستم سلامت کشور در نظر گرفته شود. لذا بررسی عوامل مرتبط با وضعیت بدنی و اختلالات حرکتی می تواند نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از مشکلات وضعیتی و حرکتی داشته باشد. روش بررسی:تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. در این تحقیق ۳۴۰ دانش آموز پسر با میانگین سن ۰/۹±۸/۲ سال، میانگین وزن ۶/۶±۲۶/۴ کیلوگرم، میانگین قد ۹/۱۰±۱۲۵/۹ سانتی متر، میانگین شاخص توده بدنی ۲/۹±۱۶/۳ به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای  ارزیابی تعادل (ایستاوپویا) ااز دو آیتم ایستادن و راه رفتن روی چوب موازنه آزمون تبحر حرکتی  برونینکس- اوزر تسکی فرم کوتاه استفاده شد. مولفه های وضعیت بدنی شامل سربه جلو (فتوگرافی)، شانه گرد (فتوگرافی)، شانه نابرابر (اینکلاینومتر)، اسکلیوز (فتوگرافی)، کایفوز (خط کش منعطف)، لوردوز (خط کش منعطف)، لگن نابرابر (اینکلاینومتر) و وضعیت زانو ها (کولیس استخوان) و کف پا (شاخص استاهلی) بودندکه با ابزار های استاندارد و معتبر مورد اندازه گیری قرار گرفتند.  به منظور تعیین میزان ارتباط از روش همبستگی اسپیرمن با توجه به عدم نرمال بودن توزیع داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج توصیفی شیوع ناهنجاری های وضعیتی در  اسکولیوز غیر ساختاری ۵۵/۶ درصد، سر به جلو ۴۸/۳ درصد، کف پای صاف چپ ۷۱/۲ درصد بیشترین و هایپر کایفوزیس ۳ درصد وزانوی پرانتزی ۳/۸ درصد کمترین مقدار را نشان داد. نتایج بررسی رابطه بین متغیرها  نشان داد تعادل ایستا با میانگین (۵/۲±۷/۲) ثانیه با  شاخص وضعیت  بدنی میزان افتادگی شانه چپ با میانگین )۱/۰۲ ±۰/۳۸( درجه در میان دانش آموزان ۱۰-۷ ساله پسر همبستگی مثبت (۰/۱۵۵=r)و با مقدار افتادگی شانه راست با میانگین (۱/۵±۰/۸۶ ) درجه همبستگی منفی (۰/۱۹۲-=r) وجود دارد. در دیگر شاخص ها رابطه معنا داری مشاهده نشد. همچنین  تعادل پویا با میانگین (۱/۱۵±۵/۴۵) ثانیه با مقدار  زاویه کایفوز با میانگین (۱۱/۶±۳۰/۳۴) درجه (۰/۱۰۸-=r) و افتادگی شانه راست با میانگین (۱/۵±۰/۸۶) درجه (۰/۱۱۹-=r) و اندازه انحراف زانوی به داخل با میانگین (۲/۱±۱/۱۸) سانتی متر (۰/۱۷۳-=r) در میان دانش آموزان ۱۰-۷ ساله پسر همبستگی منفی دارند. در دیگر شاخص ها رابطه معناداری مشاهده نشد بین نمره تعادل کل (مجموع تعادل ایستا و پویا) و مقدار  افتادگی شانه راست (۰/۱۸۵- =r) همبستگی منفی و مقدار  افتادگی شانه چپ (۰/۱۴۶=r) همبستگی مثبت وجود دارد در دیگر شاخص ها رابطه معنا داری مشاهده نشد.نتیجه گیری:نتایج تحقیق حاضر حاکی از ارتباط بین شاخص های میزان افتادگی شانه راست و چپ با تعادل ایستا، میزان انحراف زانو به داخل، میزان زاویه کایفوز و میزان افتادگی شانه راست با تعادل پویا  و میزان افتادگی شانه راست و چپ با تعادل کل در کودکان ۷ تا ۱۰ ساله پسر می باشد. در نتیجه می توان استنباط کرد که تعادل به عنوان یکی از مهارت های بنیادی مهم در کودکان که وابسته به قدرت و انعطاف پذیری عضلات بدن می باشد با  بروز تغییرات در راستای بدنی در ارتباط بوده و وضعیت بدنی و تعادل  می توانند در یکدیگر تاثیرگذار باشند بنابراین باتوجه به ماهیت تحقیق حاضر هنوز نمی توان درباره منشا تغییر و اینکه کدام مورد باعث تغییر و عامل اصلی می باشد نتیجه گیری کرد و لذا نیاز به تحقیقات بیشتر در این خصوص می باشد.

کلیدواژه ها:

تعادل ایستا ، تعادل پویا ، وضعیت بدنی ، مهارت بنیادی ، دانش آموز