تاثیر شکل پین ابزار بر استحکام کششی ناحیه اتصال دو آلیاژ آلومینیوم ۲۰۲۴-T۳ به ۷۰۷۵-T۶ به صورت لب به لب با فرآیند جوشکاری FSW

در این پژوهش به بررسی ساختار میکروسکوپی و خواص مکانیکی سطح اتصال دو آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵-T۶,۲۰۲۴-T۳ پرداخته شد. جوشکاری با استفاده از فرایند FSW با ابزاری از جنس فولاد گرمکار در سه شکل پین هندسه با سطح مقطع استوانه ای، مخروطی و مربعی با سرعت دورانی ۱۰۰۰ دور بر دقیقه و سرعت پیشروی ۳۰ میلیمتر بر دقیقه انجام گرفت. جهت بررسی ساختار ناحیه اتصال جوش، میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی استفاده گردید. نتایج بدست آمده، ریزساختاری بااندازه دانه های کشیده شده و رشد کرده در ناحیه HAZ و اندازه داده های بسیار ریز و باندی شکل در ناحیه اتصال دو ورق که حاوی ترکیبات بین فلزی و رسوبات گوناگون توزیع شده در سطح مقطع اتصال است را نشان می دهد. پس از تحلیل نتایج می توان دریافت، به ترتیب ابتدا سطح مقطع مخروطی، استوانه ای و مربعی شکل تاثیرگذارترین عامل بر استحکام کششی وناحیه الاستیک سطح جوش هستند. بیشترین استحکام کششی در ناحیه اتصال جوش مربوط به پین هندسه ابزار با سطح مقطع مخروطی به دست آمد. ناحیه شکست در آزمون کشش در منطقه HAZ در الیاژ آلومینیوم ۲۰۲۴ اتفاق افتاد.

کلیدواژه ها:

وfsw ، پین هندسه ابزار ، اتصال آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵-T۶ ، ۲۰۲۴-T۳