تاثیر آموزش مهارتهای بهبود در لحظه بودن بر استرس ادراک شده و امید به آینده دانشجویان در دوره همه گیری Covid-۱۹

دانشجویان دانشگاه به طور فزاینده ای به عنوان یک جمعیت آسیب پذیر شناخته می شوند، هنگامی که ماهیت تجربه آموزشی آنها به طور اساسی تغییر می کند به دلیل همه گیری ویروس کرونا سلامت روان این جمعیت آسیب پذیر به خطر میافتد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای بهبود در لحظه بودن بر کاهش استرس و افزایش امید به آینده در دانشجویان انجام شد. یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که۲۰ نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش ۱۰) نفر) و کنترل ۱۰) نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت مجازی تحت آموزش مهارتهای بهبود در لحظه بودن IMPROVE قرارگرفتند. روش جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه استرس ادراک شده ( PSS) و مقیاس امید به زندگی اسنایدر به دست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که تاثیر مداخله آموزش مهارت های بهبود در لحظه بودن IMPROVE بر متغیر استرس ادراک شده معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

مهارتهای بهبود در لحظه بودن ، استرس ، امید به آینده ، همه گیری کرونا