میانجی گری تنظیم هیجان در رابطه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی با سرگردانی ذهنی

افراد مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی مشکلات متعددی تجربه می کنند که از میان آن ها حالت های سرگردانی ذهنی و دشواری در تنظیم هیجان تاکنون کمتر محور بحثهای پژوهشی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی نقش میانجی گرانه تنظیم هیجان در رابطه بین اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی وسرگردانی ذهنی در دانشجویان بوده است. به این منظور با استفاده از روش تصادفی چند مرحله ای از دانشجویان شهر اصفهان نمونه ۲۰۰ نفری انتخاب شد. ابزارها شامل مقیاس بارکلی، سرگردانی ذهنی و تنظیم هیجان بوده و روش تحلیل داده ها مدلسازی معادلات ساختاری است. نتایج بیانگر معنیداری شاخص های برازش شامل CFI=۰. ۹ وGFI=۰. ۹۵ و PGFI=۰. ۴ و CMIN/DF =۳۹/۰۵ بوده است. اگرچه نتایج نشان میدهند که اثر مستقیم اختلال بر سرگردانی ذهنی معنیدار نیست ولی اثر غیرمستقیم اختلال بر سرگردانی ذهنی با میانجی گری تنظیم هیجان معنی دار بوده است. یافته های پژوهش بر نقش میانجی تنظیم هیجان و تاثیر آن در رابطه اختلال با سرگردانی ذهنی تاکید مینماید .

کلیدواژه ها:

اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی ، تنظیم هیجان ، سرگردانی ذهنی ، دانشجویان