کاربرد رایحه درمانی در درد

سابقه و هدف :رایحه درمانی یکی از روش های طب مکمل است که اساس آن استنشاق رایحه ی مطبوع گیاهان و ادویه جات می باشد. عقیده بر این است که این نوع درمان میتواند اثری همانند داروها را بر مغز و سیستم عصبی ایجاد نماید.(۱و ۲) مدیریت درد به عهده پرستاران است(۳) لذا هدف از این مقاله بررسی تاثیر رایحه درمانی بر درد می باشد.روش جستجو : این مطالعه از نوع مروری است و مقالات مربوطه از پایگاه های اینترنتی magiran, sid, scopus, google scholar در ده سال اخیر از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ با کلید واژه های رایحه درمانی، درد، پرستاری مورد جستجو قرار گرفت و بطور کلی۱۵مقاله مورد بررسی قرار گرفت. معیارهای ورود مطالعه شامل مقالاتی بودند که تاثیر رایحه درمانی را بر درد ناشی از جراحی، بیماری های عضلانی-اسکلتی، زایمان، مداخلات تهاجمی پرستاری بررسی کرده و معیار خروج شامل مقالاتی بودند که تاثیرات دیگر رایحه درمانی اعم از کاهش استرس و اضطراب را سنجیده بودند. و همچنین مقالاتی که کاربردهای دیگر روغن های معطر مانند ماساژ، کمپرس و حمام را مورد بررسی قرار داده بودند.یافته ها : تاثیر رایحه درمانی بر بهبود درد بسته به نوع رایحه و روغن معطر و هم چنین شدت درد و نوع درد در افراد مختلف؛ متفاوت است. رایحه ها و روغن های رایجی که در این روش مورد مطالعه قرار گرفته اند شامل: اسطوخودوس، گل سرخ، گل شمعدانی و گلاب می باشد. اسطوخودوس در بسیاری از مطالعات صورت گرفته بعنوان رایحه ی اثربخشی در کاهش موقت دردهای شدید سوختگی ، درد زایمان، دیسمنوره، ، دردهای پس از جراحی(۴) و هم چنین در کاهش سردرد ناشی از انفوزیون نیتروگلیسیرین معرفی گردیده است. سایر روغن های معطر نیز در تسکین دردهای عضلانی-اسکلتی و دردهای مربوط به زنان و زایمان موثر شناخته شده اند.نتیجه گیری : رایحه درمانی بعنوان درمان مکمل برخلاف درمان های دارویی، با وجود اقتصادی بودن، در تقریبا تمام موارد فاقد هرگونه عارضه جدی و تداخل دارویی هستند و انجام آنها ساده و توسط بیمار به خوبی پذیرفته می شود.(۵و۶)

کلیدواژه ها:

طب مکمل ، رایحه درمانی ، روغن های معطر ، درد ، پرستاری