برنامه ریزی حمل ونقل شهری با توجه به اصول طراحی شهر هوشمند (نمونه موردی: شهر شهریار)

از آنجایی که رشد روزافزون شهرنشینی، پیامدهایی مدرن و مختلفی را در زندگی روزمره شهروندان پدید می آورد، توجه به هوشمند سازی شهرها یکی از مهم ترین اولویت های برنامه ریزان و سیاست گذاران است که امری ضروری و غیرقابل انکار نیز به نظر می رسد. بدیهی است که حوزه های مختلف امنیت هوشمند، اقتصاد هوشمند، انرژی و سودمندی هوشمند، حمل ونﻘل و جابه جایی هوشمند و ... در شهر هوشمند نیازمند بررسی از دیدگاه های گوناگون می باشد اما در این بین، به دلیل ارتباط مستﻘیم و همه روزه شهروندان با سیستم حمل ونﻘل شهری، بررسی رشد هوشمند در زمینه برنامه ریزی حمل و نقل شهری ضرورت دارد؛ زیرا مﻘوله حمل ونﻘل و ارتباطات جاده ای، یکی از موارد بسیار مهمی است که ارتباط تنگاتنگی با مدیریت بحران شهری ایجاد کرده است. امروزه بسیاری از شهرهای جهان با هوشمندسازی سیستم های حمل ونقلی سعی نموده اند بخشی از مشکلات را حل نمایند. ایران مانند دیگر کشورها از معضلات ترافیکی که خودمنجر به تحمیل هزینه های گزاف و آلودگی محیط زیست شده، رنج می برد. هدف تحقیق، بررسی زیرساخت های حمل ونقل شهر شهریار جهت بررسی ظرفیت های هوشمند شدن سامانه حمل ونقلی می باشد. تجزیه وتحلیل داده ها با ماتریس SWOT صورت پذیرفته. نتایج بیانگر فشار ترافیکی موجود در محورهای اصلی خیابان ها، ناشی از ظرفیت پایین خیابان و عدم به کارگیری سیستم نظارت هوشمند می باشد. درنتیجه می توان گفت اولویت اصلی مدیران ترافیکی باید افزایش ظرفیت محورهای اصلی و تجهیز الکترونیکی کنترل و مدیریت باشد.