بررسی لرزه خیزی و نو ریخت زمینساختی منطقه شمال فیروزکوه، محدوده تالار رود و بابل رود البرز

در این تحقیق بخش خاوری البرز مرکزی که در بین پهنه های گسلی فیروز کوه در جنوب و شمال البرز در شمال محدود شده و از نظر لرزه خیزی فعال و دارای شهرستان های رو به توسعه است، از دیدگاه لرزه خیزی و نوریخت زمین ساختی بررسی شد. یازده زیر حوضه زهکش در محدوده با امتداد کلی شمال خاوری- جنوی باختری تا شمالی-جنوبی و یک زیر حوضه با امتداد خاوری- باختری شناسایی شدند. شاخص های فعالیت زمین ساختی تقعر و شیب نرمال رودخانه برای زیر حوضه های مورد بررسی به ترتیب ۰.۳۶-۱ و ۷۲-۲۸۸ است. زیرحوضه های شمالی و جنوبی دچار جابجایی های آبراهه و ایجاد رودشکن های متعدد شده-اند. پهنه زمین ساختی با امتداد شمال خاوری- جنوب باختری محدود شده بین پهنه های گسلی زرینکوه- فیروزکوه، چاشم و اوریم از جنوب و گسل های بادرود و لرد از شمال میزبان لرزه هایی با بزرگای بیشتر است. ضرایب لرزه خیزی a و bبه ترتیب ۳.۸۴ و ۰.۸۵ محاسبه شد. فراوانی زمین لرزه ها در منطقه از بزرگای ۲.۴ در مقیاس ریشتر به سمت بزرگای ۴.۲ که بیشینه بزرگاست به صورت تصاعدی کاهش می یابد و نیز عمق تمرکز ۶۰.۷ درصد از زمین لرزه ها بین اعماق ۴.۵ تا ۱۰ کیلومتری قرار گرفته است. مقایسه شواهد صحرایی با محاسبات انجام گرفته بر مبنای شاخص های شیب نرمال و تقعر رودخانه در امتداد گسل های شمال البرز، فیروزکوه، نورد، لله بند ایجاد رودشکن های متوالی که حاصل اثر مولفه شیب لغز گسل هاست را تایید می کند. نتایج نشانگر کاهش فعالیت نوریخت-زمین ساختی و لرزه خیزی بخش میانی منطقه است درنتیجه برای توسعه محدوده شهری نسبت به بقیه بخش های محدوده پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

البرز مرکزی ، ریخت زمین ساخت ، لرزه خیزی ، رودشکن ، گسل فیروز کوه و شمال البرز