برآورد احتیاجات لیزین قابل هضم در دوره آغازین بلدرچین ژاپنی

این پژوهش به منظور تعیین احتیاجات لیزین بلدرچین ژاپنی بر اساس قابلیت هضم در دامنه سنی ۲۱-۷ روزگی انجام شد. سطوح درجه بندی شده ال- لیزین هیدروکلراید در ازای حذف همان مقدار نشاسته ذرت به جیره پایه اضافه شد تا سطوح مختلف لیزین قابل هضم از ۷۵/۰ تا ۳۵/۱ درصد جیره بدست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش سطح لیزین قابل هضم جیره افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک، مصرف خوراک و وزن گوشت سینه و وزن ران به طور معنی دار تغییر می کند. از روش های مدل سازی خط شکسته خطی و خط شکسته درجه دو بر اساس نقطه شکست برای تعیین میزان احتیاجات لیزین قابل هضم استفاده گردید. بر اساس خط شکسته خطی، نقطه شکست برای ضریب تبدیل غذایی و وزن ماهیچه سینه به ترتیب ۹۹/۰ و ۰۴/۱ درصد لیزین قابل هضم جیره و بر اساس خط شکسته درجه دو نقطه شکست برای افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و وزن ماهیچه سینه به ترتیب ۱۱/۱، ۰۴/۱ و ۱۵/۱ درصد لیزین قابل هضم جیره به دست آمد. این نتایج نشان داد که مقدار احتیاجات لیزین قابل هضم برای حداکثر وزن سینه بیش از احتیاجات برای افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی است.

کلیدواژه ها:

احتیاجات لیزین ، بلدرچین ژاپنی ، عملکرد تولیدی ، مدل های خط شکسته