بررسی و ارزیابی آلاینده های حاصل از خودروهای سواری در ایران

در این مقاله وضعیت آلاینده­های خودروهای سواری ساخت ایران موردبررسی قرار گرفته است. برای این منظور از اطلاعات موجود در مراکز معاینات فنی خودروها در دو استان آذربایجان شرقی و خوزستان استفاده گردید. اطلاعات جمع آوری شده از بیش از ۴۱۳ خودرویی که نمره قبولی اخذ کرده­اند، استخراج گردید. تمامی داده­های بررسی شده از خودروها با میانگین پیمایش ۱۵۰ هزار کیلومتر بوده است. داده­های اولیه جمع آوری شده توسط نرم­افزار اکسل و به روش آزمون چند دامنه­ای دانکن (Duncan's Multiple Range test (DMRT)) در سطح اطمینان ۵ درصد، مورد آنالیز آماری قرار گرفت. همچنین برای اثبات معناداری نتایج به دست آمده از آزمون نیومن- کلز (Newman-Keuls Test) استفاده گردیده است. نتایج نشان داد که خودروی پراید از منظر انتشار گازهای CO و HC در هر دو استان دارای وضعیت نامناسبی بوده درحالی که انتشار این دو گاز برای خودروی ال ۹۰ در هر دو استان کم­تر بوده است. از بین تمامی خودروها، خودروی ال۹۰ و پژو ۲۰۶ به­ترتیب دارای بهترین عملکرد و خودروهای پراید، پژو روآ و پیکان به­ترتیب دارای بدترین عملکرد از نظر انتشار آلاینده های اولیه بوده­اند، اما در مورد انتشار CO۲ نتایج کاملا برعکس بوده است. با بررسی نتایج معاینات فنی و مقایسه آن با استاندارد آلایندگی معاینات فنی خودرو در کشور ایران و کشورهای اروپایی، مشخص شد که تمامی خودروهای موردبررسی در این مقاله، با استانداردهای آلایندگی ایران، مطابقت کامل داشته درحالی که در مقایسه با استانداردهای آلایندگی یورو تنها خودرو ال۹۰ مطابق با استاندارد یورو ۴ و خودروی پژو ۲۰۶ رفتاری مطابق با استاندارد یورو ۲ را از خود نشان داده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، وسایل نقلیه ، معاینه فنی ، آزمون نیومن- کلز