تاثیر رفتاردرمانی شناختی بر افسردگی، اضطراب و استرس افراد با بیماری قلبی عروقی پس از عمل جراحی بای پس عروق کرونر

خلاصه هدف. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی شناختی بر افسردگی، اضطراب، و استرس افراد با بیماری قلبی­ عروقی پس از عمل جراحی بای­ پس عروق کرونر انجام شد زمینه. عمل جراحی بای پس عروق کرونر مانند سایر اعمال جراحی برای بیماران تنش زا است و افسردگی، اضطراب و استرس از جمله اختلالات شایع و مهم در این بیماران محسوب می شود. یکی از رویکردهای روان درمانی موثر برای کاهش عوامل روان­شناختی منفی و جلوگیری از عود مجدد بیماری، رفتاردرمانی شناختی است. روش کار. پژوهش حاضر از نوع نیمه ­تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، افراد با بیماری قلبی­ عروقی پس از عمل جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان منتخب آجا تهران در سال ۱۴۰۰ بود که بر اساس نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند و به پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-۲۱) پاسخ دادند. افراد گروه آزمون تحت ۱۵جلسه روان درمانی قرار گرفتند. دو گروه آزمون و کنترل در متغیرهای سن، تحصیلات، مدت بستری، و بیماری مزمن دیگر همگن بودند. از تحلیل کوواریانس تک متغیره برای تحلیل داده­ ها استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از اجرای تحلیل کوواریانس دو گروه نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون، تفاوت معناداری بین نمرات پس آزمون دو گروه در متغیرهای افسردگی، اضطراب و استرس وجود دارد؛ و پس از مداخله، نمرات افسردگی، اضطراب و استرس گروه آزمون نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری دارد. نتیجه گیری: علاوه بر مداخلات پزشکی، از رفتاردرمانی شناختی می توان برای افراد با بیماری قلبی ­عروقی بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر، برای کاهش افسردگی، اضطراب و استرس و جلوگیری از عود مجدد بیماری استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Cognitive-Behavioral Therapy ، Depression ، Anxiety ، Stress ، coronary artery bypass graft surgery ، رفتاردرمانی شناختی ، افسردگی ، اضطراب ، استرس ، جراحی بای پس عروق کرونر