مسئولیت معرفتی و سهل انگاری جنایی

به نظر می رسد که ما به طور متمایز معرفتی مسئول اعتقادات خود هستیم. ما غالبا یکدیگر را مورد بازخواست قرار می دهیم تا اعتقاداتی را که در اختیار داریم ، پاسخگو باشیم. ما این کار را با انتقاد از معتقدان دیگر به عنوان "ساده اندیش" یا "مغرضانه" انجام می دهیم ، و سعی می کنیم دیگران را ترغیب کنیم که عقاید خود را تجدید نظر کنند. اما درک مسئولیت اعتقاد دشوار به نظر می رسد زیرا به نظر می رسد اعتقادات خود را کم  در کنترل داریم. در این مقاله ، من استدلال می کنم که ما می توانیم با تفکر در مورد آن موازی با نوع دیگری از مسئولیت: مسئولیت قانونی در مورد سهل انگاری کیفری ، در درک مسئولیت اعتقادی پیشرفت کنیم. به طور خاص ، من استدلال می کنم که گزارش مشهور مسئولیت اعتقاد ، که دلیل آن را پاسخگویی به دلایل اعتقادی می داند ، با مشکلی مشابه روبرو می شود که مسئولیت مقصر بودن (H.L.A ) هارت در مورد مقصر بودن آن مواجه است. اگر به حساب سهل انگاری هایی بپردازیم که هارت را بهبود می بخشد ، این امر به گزارش امیدوار کننده تری از مسئولیت اعتقاد اشاره دارد. به طور گسترده ، گزارش سهل انگاری که از نظر هارت بهبود می یابد ، مقصر بودن در (عدم) نگرانی برای منافع دیگران است ، در حالی که گزارش من از مسئولیت معرفتی مسئولیت اعتقاد به (عدم) نگرانی نسبت به حقیقت را موجب می شود.

کلیدواژه ها:

باور ، مسئولیت اعتقاد ، معرفت شناسی ، سهل انگاری ، H.L.A ، هارت