مدلسازی تاثیر کشت نشایی بر عملکرد چغندرقند در استان خوزستان

خشکی و کم آبی مهم ترین عوامل محدود کننده تولید چغندرقند در مناطق خشک و نیمه خشک است. یکی از راهکارهایاساسی برای مقابله با این چالشها، کشت چغندرقند به صورت کشت نشایی است. به همین دلیل این تحقیق به منظور مقایسهعملکرد اندام ذخیرهای کشت نشایی با کشت مستقیم چغندرقند در دو شهرستان اهواز و دزفول در استان خوزستان به انجامرسیده است. شبیه سازی رشد و نمو چغندرقند با مدل SUCROS در شرایط محدودیت آب انجام شد. نتایج شبیه سازی نشانداد که در استان خوزستان، عملکرد اندام ذخیرهای چغندرقند در کشت نشایی (۸۱ تن در هکتار) نسبت به کشت مستقیم (۵۶تن در هکتار) بالاتر بود. نتایج مشخص کرد که پتانسیل کشت در دو شهرستان مختلف متفاوت می باشد به طوریکه عملکردچغندرقند تحت کشت مستقیم در شهرستان دزفول (۵۸ تن در هکتار) بیشتر از شهرستان اهواز (۵۳ تن در هکتار) می باشد.این در حالی بود که تحت کشت نشایی عملکرد اندام ذخیرهای در شهرستان اهواز (۸۴ تن در هکتار) نسبت به شهرستاندزفول (۷۹ تن در هکتار) بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

عملکرد اندام ذخیرهای ، کم آبی ، شبیه سازی ، مدل SUCROS