پاسخ های مورفوفیزیولوژیک و عملکرد گندم به تنظیم کننده رشد کیتوزان در شرایط قطع آبیاری انتهای فصل رشد

کیتوزان یک پلی ساکارید کاتیونی میباشد که از دیواره سلولی جانوران دریایی مانند میگو و خرچنگ مشتق شده است که بهعنوان کود در کنترل آزادسازی ترکیبات شیمیایی سموم و تحریک جوانه زنی و رشد گیاه استفاده میشود. به این منظورآزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی بخش تولید و ژنتیک گیاهیدانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال زراعی ۹۹-۱۳۹۸ انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل تنش کم آبیاری (آبیاری معمولی و قطع آبیاری در مرحله گلدهی)، کیتوزان در چهار سطح (۰، ۸۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ میلی گرم در لیتر) و دو رقم گندم (سیروان و پیشتاز) بود. کاربرد شاخسارهای کیتوزان در مرحله پیش از شروع پنجه زنی (ZGS=۲۱) انجام شد. نتایج نشان دادکه تنش آبی به طور معنی داری میزان کلروفیل a و b و کارتنویید را کاهش داد. مصرف ۱۰۰ و ۱۲۰ میلی گرم در لیتر کیتوزانباعت افزایش معنی دار عملکرد دانه نسبت به شاهد شد. در مجموع کاربرد کیتوزان موجب کاهش اثرات زیان بار تنش آبی وبهبود رشد و عملکرد گیاه گندم گردید.

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، کارتنوئید ، کلروفیل ، کیتوزان