نقش مشارکت اجتماعی موثر در مدیریت شهری

خلاصه توجه به شبکه روابط و مشارکت اجتماعی و نقش آن در نشاط اجتماعی را می توان از قرن نوزدهم در کار جامعه شناسانی چون دورکیم دید. وی نشان داد که نرخ های خودکشی در جمعیت های دارای سطح پایین مشارکت و انسجام اجتماعی، بیشتر و در اجتماعات منسجم، کمتر است. نشاط در فرایند رابطه فرد با جامعه و گروه تحقق پیدا میکند؛ در غیر این صورت، از منظر ناظر بیرونی، نشاط چیزی جز مجموعه ای از کیفیات روحی و هیجانهای طرب انگیز فردی نخواهد بود. اگر این کیفیات فرح بخش، واجد معانی اجتماعی و اهداف جمعی نباشند، تعریفی جز برخی حالات نابهنجار روحی جنون آمیز نخواهند داشت. بنابراین، نشاط اجتماعی همان سطح برخورداری از مواهب زندگی عمومی همراه با اقناع ذهنی و اجماع عینی است؛ یعنی باید تعریف فردی و بیرونی از نشاط با هم مقارن باشند. شایان یاد آوری است که رابطه مشارکت اجتماعی و نشاط اجتماعی یک رابطه یکسویه نبوده و نشاط و شادی صرفا معلول وضعیت فعال در جامعه نیست. این دو متغیر، بی تردید بر یکدیگر رابطه کنش و واکنش داشته، بر یکدیگر موثرند. جامعه با نشاط، جامعه ای است که استعدادهای افراد آن شکوفا شود و رفاه و امنیت را برای آحاد آن جامعه به ارمغان آورد و افراد آزادنه در فعالیت های رسمی و غیررسمی جامعه بدون هیچ گونه اغراضی شرکت داشته باشند. در این مقاله به بررسی نقش مشارکت اجتماعی موثر در مدیریت شهری به صورت مروری می پردازیم.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مشارکت اجتماعی ، مدیریت شهری ، اجتماع.