تاثیر مشارکت اجتماعی بر پویایی و نشاط شهروندان در مدیریت شهری

خلاصه نشاط اجتماعی از مولفه های رفاه اجتماعی به شمار می رود و بیش از مداخلات پزشکی و روانی به عوامل اجتماعی و اقتصادی وابسته بوده و در عین حال، یکی از مفاهیم محوری توسعه پایدار است. از سال ۲۰۰۰ به بعد در بحثهای سازمان ملل برای تعیین سطوح توسعه یافتگی کشورها، متغیرهای نشاط، امید به آینده، خشنودی و رضایتمندی افراد جامعه نیز به عنوان یک متغیر کلیدی وارد محاسبات شده است؛ به این صورت که اگر مردم یک جامعه احساس نشاط، خشنودی و رضایتمندی نکنند، نمی توان آن جامعه را توسعه یافته تلقی نمود. این نشان دهنده اهمیت نشاط و شادی در جامعه است. نشاط اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین و موثرترین شاخصهای اجتماعی در گسترش احساس رضایت عمومی از زندگی، بسط تعاملات اجتماعی سازنده، رشد اعتماد عمومی و مشارکت همه جانبه اجتماعی به شمار رفته و چندین دهه است که به عنوان موضوعی بین رشته ای در تحقیقات اجتماعی اهمیت ویژهای پیدا کرده است. وضعیت عمومی نشاط اجتماعی در ایران امروز به استناد شواهد و آمارها چندان رضایت بخش نیست. در همین راستا و به واسطه اهمیت موضوع و تاثیر این مساله در موفقیت برنامههای کلان توسعه پایدار، بند ب ماده۹۷ برنامه چهارم توسعه صراحتا دولت را مکلف کرده است تا به منظور پیشگیری و کاهش آسیبهای اجتماعی نسبت به تهیه طرح جامعی برای بسط و گسترش روحیه نشاط، شادابی، امیدواری، اعتماد اجتماعی، تعمیق ارزشهای دینی و هنجارهای اجتماعی اقدام نماید. در این مقاله به بررسی تاثیر مشارکت اجتماعی بر پویایی و نشاط شهروندان در مدیریت شهری به صورت مروری می پردازیم.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مشارکت اجتماعی ، مدیریت شهری ، نشاط اجتماعی.