نقش جامعه پذیری سیاسی و کارگزاران آن در میزان وفاداری سیاسی شهروندان، مطالعه موردی: شهر اصفهان

هدف اصلی این مقاله نقش جامعه پذیری سیاسی و کارگزاران آن در میزان وفاداری سیاسی شهروندان است که با روش پیمایشی و استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، شهروندان بالای ۱۸ سال شهر اصفهان به تعداد ۲۲۴۳۲۴۹ نفر در سال ۹۵ می باشد. حجم نمونه با فرمول کوکران ۳۸۴ نفر به دست آمد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای پردازش داده ها، از نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که بین جامعه پذیری سیاسی و کارگزاران آن با میزان وفاداری سیاسی شهروندان رابطه معنادار وجود دارد. بر اساس یافته های به دست آمده، بین نقش خانواده (۴۲/۰r= )، نظام آموزشی (۳۳/۰r= )، همسالان (۳۷/۰r= )، رسانه های جمعی (۴۲/۰r= )، احزاب سیاسی (۳۰/۰r= ) و دینداری (۸۰/۰r= ) با میزان وفاداری سیاسی شهروندان رابطه ی معناداری وجود دارد. نتایج ضریب رگرسیونی نشان می دهد که متغیرهای دینداری (۵۱۴/۰=Beta)، اثربخشی سیاسی (۲۶۵/۰=Beta)، وقایع سیاسی (۲۹۷/۰=Beta)، احزاب سیاسی (۱۹۹/۰- =Beta)، آگاهی سیاسی (۰۶۹/۰=Beta) و نظام آموزشی (۰۶۰/۰- =Beta) وارد معادله شده و در مجموع ۷۷۴/۰ از واریانس متغیر وابسته را تبیین کرده اند (۷۷۴/۰=R²). می توان استدلال کرد که این متغیرها در میزان وفاداری سیاسی افراد نقش بسیار مهمی ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

وفاداری سیاسی ، جامعه پذیری سیاسی ، خانواده ، رسانه های جمعی ، دینداری ، احزاب سیاسی