بررسی میزان انرژی قابل استفاده چربیها برای جوجه های گوشتی در سن ۴۲ روزگی

ین آزمایش به منظور بررسی اثرات سطح استفاده و درجه اشباعیت چربیها بر میزان انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی تصحیح شده برای نیتروژن (TMEn) آنها در جوجه های گوشتی در سن ۴۲ روزگی انجام شد. چربی حیوانی پیه، روغن پنبه دانه و سه مخلوط از این دو چربی شامل مخلوط ۱ حاوی ۲۵ درصد چربی حیوانی و ۷۵ درصد روغن پنبه دانه، مخلوط ۲ شامل نسبت مساوی از این دو چربی و مخلوط ۳ شامل ۷۵ درصدچربی حیوانی و ۲۵ درصد روغن پنبه دانه در سطوح صفر، ۳ ، ۶ و ۹ درصد به یک جیره پایه اضافه شدند. میزان TMEn این جیره های آزمایشی و جیره پایه به روش سیبالد تعیین گردید. برای انجام آزمایش ۱۳۶ قطعه جوجه خروس گوشتی ۴۲ روزه انتخاب شد و هر دو قطعه به یک قفس متابولیکی منتقل گردید. به هر تیمار ۴ تکرار ۲ قطعه ای اختصاص داده شد. ترکیب اسیدهای چرب و سایر خصوصیات شیمیایی چربیها نیز تعیین شد. نحوه عکس العمل TMEn جیره های آزمایشی در اثر افزایش سطح چربی به صورت خطی بود. میزان TMEn چربیها با افزایش سطح چربی کاهش یافت. اثر همکوشی که از روی اختلاف مقدار انرژی تعیین شده چربی های مخلوط با مقدار محاسبه شده تعیین می شود در سطوح پایین چربی بیشتر بود. بهترین معادله برای برآورد TMEn با استفاده از ۳ پارامتر قابلیت سوخت و ساز حقیقی ماده خشک جیره های آزمایشی، درصد اسید چرب الئیک و میزان انرژی خام چربی حاصل شد.

کلیدواژه ها:

انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی ، چربی حیوانی ، چربی مخلوط ، روغن پنبه دانه ، جوجه گوشتی