بررسی انگیزه تحصیلی و ارتباط آن با کیفیت آموزش بالینی، پیشرفت و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد،۱۴۰۰-۱۳۹۹
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 177
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CHRC02_124
تاریخ نمایه سازی: 20 اسفند 1400
چکیده مقاله:
زمینه و هدف:ارتقای کیفیت آموزش بالینی، مستلزم بررسی مستمر وضعیت موجود، شناسایی نقاط قوت و اصلاح نقاط ضعف است. این مطالعه، با هدف بررسی ارتباط بین انگیزه تحصیلی با کیفیت آموزش بالینی، پیشرفت و فرسودگی تحصیلی و رضایتمندی از امکانات آموزشی رفاهی در دانشجویان پزشکی در مقطع بالینی انجام شد.مواد و روشها:در این مطالعه مقطعی، تمامی ۱۴۰ اینترن دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال ۱۳۹۹ با استفاده از روش اجماع وارد مطالعه شده اند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه های انگیزه پیشرفت هرمنس، کیفیت عوامل آموزش بالینی، پیشرفت تحصیلی فام و تیلور، فرسودگی تحصیلی تعدیل شده مسلش و رضایتمندی از امکانات آموزشی رفاهی بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نسخه نرم افزارSPSS نسخه ۲۲ و با استفاده از شاخص های مرکزی و پراکندگی، ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن و آزمونهای آماری من ویتنی و کروسکال والیس صورت گرفته است. کلیه آزمونها در سطح p≤۰.۰۵معنی دار محسوب گردید.یافته ها:میانگین و انحراف معیار متغیر سن ۰۳/۲±۶۸/۲۵ بود. ۸۶ نفر (۶۱.۴%) زن و ۸۷ نفر (۶۲.۱%) مجرد بودند. میانگین و انحراف معیار برای انگیزه تحصیلی و کیفیت آموزش بالینی به ترتیب ۷۳/۸ ± ۵۱/۸۱ و ۵۲/۱۱ ± ۹۹/۲۸ و برای پیشرفت و فرسودگی تحصیلی به ترتیب ۹۴/۱۴±۶۱/۱۴۷ و ۴۲/۱۰±۳۷/۴۲ بود.میانگین و انحراف معیار رضایتمندی از امکانات آموزشی رفاهی نیز ۴۰.۲۰± ۹.۹۸ بدست آمد و بیانگر سطوح متوسط متغیرهای مورد نظر در دانشجویان بالینی است. انگیزه تحصیلی با پیشرفت تحصیلی و رضایت از امکانات رفاهی رابطه معنادار و مثبت و با فرسودگی تحصیلی همبستگی منفی داشت. همچنین پیشرفت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی همبستگی منفی داشتند، اما بین کیفیت آموزش بالینی و رضایت از امکانات رفاهی همبستگی مثبت مشاهده شد.نتیجه گیری:با توجه به نتایج، بهبود امکانات آموزشی رفاهی با استفاده از وسایل کمک آموزشی به روز، ارتقاء زیرساخت های آموزشی و بکارگیری نیروهای جوان در واحد آموزش و برای ارتقای کیفیت آموزش بالینی، روش های آموزشی مناسب، انجام ارزیابی های مستمر، استفاده از محیط های شبیه سازی شده و ارتقای انگیزه دانشجویان توصیه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدمهدی پورافضلی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی
الهه پورصدرا
عضو هیات علمی دانشگاه ازاد اسلامی واحد اصفهان؛