رویداد مکانی زمانی کانون های ریزگرد ایران با مطالعه موردی دشت لوت

ایران از دیدگاه زمین ساخت ،جزو کمربند چین خورده آلپ-هیمالیا است. فلات ایران متشکل از چندین واحد ساختاری است. منطقه مورد مطالعه بخش شرقی زون ایران مرکزی را فرا گرفته است. بلوک لوت با درازایی حدود ۹۰۰ کیلومتر، شرقی ترین بخش خرده قاره ایران مرکزی است بلوک لوت تودهای کشیده و مقاوم با روند شمالی جنوبی است. سنگ های رسوبی منطقه مربوط به رسوبات کم عمق و تخریبی دوران مزوزوئیک هم به مقدار کم در این بلوک یافت می شوند. از سنگ های دوره پالئوزوئیک سنگ های آهکی پرمین در بعضی از نقاط آن بیرون زدگی دارند. طبق مورفولوژی مشترک بیابان ها تپه های ماسه ای و گنبدهای نمکی دشت ریگی اشکال مشاهده شده در بیابان لوت هستند. در تقسیم بندی بیابانی لوت جز بیابان های واقعی محسوب می شود. از عوامل تاثیرگذار در روند بیابان زایی شور شدن خاک و منابع آب، آب و هوا فرسایش بادی، مدیریت نامناسب زمین و تخریب پوشش گیاهی در مناطق مستعد به ایران است. در این مناطق پدیده ریزگردها از عوامل طبیعی و انسانی متاثر می شود که عملکرد ناشی از تغییر پوشش و کاربری اراضی بخش بشری آن را پوشش می دهد. ریزگردهای ایران با منشاء تمرکز داخلی و تمرکز خارجی معرفی می شوند منشاء خارجی ناشی از جریان های منطقه ای و منشاء داخلی به فرسایش بادی گرد و غبار محلی مرتبط است.

کلیدواژه ها:

ریزگرد ، مزوزوئیک ، بیابان زایی ، لوت