نقش مدیریت شهری در بهبود شرایط محیطی با تاکید برتوانمند سازی اسکان غیر رسمی نمونه موردی محله گلشهر مشهد

شهر مشهد عنوان کلانشهری شاخص در شرق کشور به دلیل مشکلات ساختاری مدیریت شهری منبعث از ساختار کلان مدیریت شهری و مسایل و مشکلات منطقه ای در حال حاضر میزبان ۹۰۰ هزار نفر حاشیه نشین است که ۶۵ هسته جمعیتی به وسعت ۳۲۰۰ هکتار به صورت غیر مجاز زندگی می کنند و برپایه سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت آنها از جمعیت ۴ استان کشور نیز بیشتر است. این مقاله درصدد تبیین موانع و مشکلات و چاره جویی از برون رفت وضع موجود می باشد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی با موانع و مشکلات متعددی از جمله نداشتن متولی، تعدد مدیریتی و عدم هماهنگی بین دستگاهی، نگرش های نادرست به مساله اسکان غیررسمی و فقدان مدیریت واحد شهری مواجه می باشند و شهرداری و شورای شهر به عنوان مرجع اصلی مدیریت شهری به دلیل نداشتن اختیارات کافی و ناهماهنگی های سایر دستگاه های مدیریتی و اقدامات موازی آنها در حاشیه شهر مشهد، قادر به مهار و ساماندهی اسکان غیررسمی نمی باشند لذا بهبود و ساماندهی این محلات بدون تحول نگرش مدیران، عدم واگذاری اختیارت دستگاه های مختلف به شهرداری، تحقق مدیریتی واحد در زمینه ساماندهی و فقدان رویکرد سیستمی در عوض بدون بخش نگری بدون مرتفع نمودن موانع قانونی موجود در این زمینه، بدون تضمین حق مالکیت و مشارکت واقعی ساکنان عملی نگردیده و نافرجام خواهد ماند. . بهبود این محله ها بدون درک اثرگذاری ابعاد اجتماعی ساکنین آنها بر محیط شهری و توسعه آتی محله خودشان به سادگی انجام پذیر نخواهد بود. با اهمیت شدن این محلات از نظر اثرگذاری به فرایندهای توسعه شهری و اثرهای محتلف اجتماعی، اقتصادی و محیطی الزام مطالعه و پژوهش در این حیطه را مشخص نموده است.

کلیدواژه ها:

اسکان غیر رسمی ، گلشهر ، مدیریت شهری –مهاجرت –مشکلات ساختاری