حاشیه و حاشیه نشینی باتاکید برمدیریت شهری (نمونه موردی محله کوی صاحب الزمان واقع در منطقه ۵ مشهد)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 504

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GSECONF05_085

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1400

چکیده مقاله:

این رساله درصدد تبیین موانع و مشکلات و چاره جویی از برون رفت وضع موجود می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که با استفاده از پرسشنامه و با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی با موانع و مشکلات متعددی از جمله نداشتن متولی، تعدد مدیریتی و عدم هماهنگی بین دستگاهی، نگرش های نادرست به مساله اسکان غیررسمی و فقدان مدیریت واحد شهری مواجه می باشند و شهرداری و شورای شهر به عنوان مرجع اصلی مدیریت شهری به دلیل نداشتن اختیارات کافی و ناهماهنگی های سایر دستگاه های مدیریتی و اقدامات موازی آنها در حاشیه شهر مشهد، قادر به مهار و ساماندهی اسکان غیررسمی نمیباشند. از سوی دیگر، به دلیل یک فقدان ارتباط تعریف شده سازمانی و هماهنگ بین شهرداری مشهد و سایر سازمان های تاثیرگذار در مدیریت شهری، تغییر پی در پی مدیران این دستگاه ها و عدم درک اهمیت مساله اسکان غیررسمی به سبب این که آن را مساله اصلی سازمان خود نداسته و کمترین هماهنگی را در این زمینه انجام می دهند، ضرورت یک مدیریت واحد شهری در حاشیه محله کوی صاحب الزمان احساس میگردد. بنابراین نگارنده خاطرنشان می کند بهبود و ساماندهی کوی صاحب الزمان بدون تحول نگرش مدیران، عدم واگذاری اختیارت دستگاه های مختلف به شهرداری، تحقق مدیریتی واحد در زمینه ساماندهی و فقدان رویکرد سیستمی در عوض بدون بخش نگری بدون مرتفع نمودن موانع قانونی موجود در این زمینه، بدون تضمین حق مالکیت و مشارکت واقعی ساکنان عملی نگردیده و نافرجام خواهد ماند. مدیریت شهری موظف است با درک موقعیت حقوقی خود و با شناخت وضعیت این سکونتگاه ها، بدون پیش زمینه منفی نسبت به این سکونتگاه ها برای بهبود آنها تلاش نماید. این نکته قابل توجه است پاره ای از اندیشمندان این محله ها را نتیجه بی توجهی برنامه ریزان شهری به اقشار کم درآمد می دانند و ساخت این محیط ها را کم هزینه ترین راه برای سکونت این افراد دانسته اند. بهبود این محله ها بدون درک اثرگذاری ابعاد اجتماعی ساکنین آنها بر محیط شهری و توسعه آتی محله خودشان به سادگی انجام پذیر نخواهد بود. با اهمیت شدن این محلات از نظر اثرگذاری به فرایندهای توسعه شهری و اثرهای محتلف اجتماعی، اقتصادی و محیطی الزام مطالعه و پژوهش در این حیطه را مشخص نموده است.

نویسندگان

علی غلامی

دانش آموخته کارشناسی ارشد ،جغرافیا برنامه ریزی شهر و شاغل در شهرداری مشهد