بیواستراتیگرافی سازند خانگیران بر مبنای نانوپلانکتونهای آهکی در شرق ناودیس چهل کمان

سازند خانگیران جوانترین واحد سنگی حوضه کپه داغ است که در محیط دریایی رسوب کرده و در حال حاضر در نواحی شمال شرق منطقه، در دشت سرخش، ناحیه شمال دره گز و چند ناودیس در مرکز و غرب کپه داغ رخنمون دارد. ناحیه مورد مطالعه در حدود 25 کیلومتری دهکده شورلوق در شمال شرق ناویس چهل کمان واقع است. مختصات قاعده برش مذکور عبارتست از طول جغرافیایی َ45 60 درجه سانتی گراد و عرض جغرافیایی َ30 36 درجه سانتی گراد . سازند خانگیران به دلیل وجود گاز خانگیران از اهمیت ویژه ای برخوردار است و چینه شناسی و فسیل شناسی این سازند از دیرباز مورد توجه زمین شناسان قرار گرفته است. فسیل شناسی سازند مذکور بر مبنای فرامینیفرها انجام شده و بر این اساس سن نهشته ها در ناحیه سرخس از پالئوسن فوقانی تا اواخر ائوسن و احتمالا الیگوسن زیرین ذکر شده است. در مطالعات کنونی با توجه به ارزش چینه شناسی نانوپلانکتونهای اهکی سازند مذکور مورد بررسی قرار می گیرد و با در نظر گرفتن مورفولوژی و لیتولوژی این سازند 29 نمونه از محل یاد شده برداشت و پس ازآماده سازی مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت. در این بررسی تعداد 11 خانواده و 21 جنس و 51 گونه از نانوفسیلهای آهکی معرفی و توسط میکروسکوپ نوری و برخی نیز توسط میکروسکوپ الکترونی عکسبرداری شده اند. بر مبنای نتایج تاکسونومیکی و اولین حضور فسیل شاخص و همراهی تجمعات فسیلی 9 بایوزن در این سازند تعیین شد که با زونهای NP13-NP24 مارتینی (Marthini, 1971) مطابقت دارد. بر اساس نانوپلانکتونهای موجود محدوده زمانی سازند خانگیران در ناحیه مورد مطالعه ائوسن اغازین تا الیگوسن پسین پیشنهاد می شود.