بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از ژئوپلیمرها بر کاهش نفوذپذیری خاک رس (نمونه موردی: خاک منطقه دشت زحمتکشان شهر کرمان)

چکیده با توجه به قابلیت های منحصر به فرد ژئوپلیمرها از جمله در دسترس بودن مواد اولیه، صرفه اقتصادی داشتن، بهبود خواص مکانیکی خاک ها و از سوی دیگر با توجه به مزایای زیاد محیط زیستی این مواد، در پژوهش حاضر از ژئوپلیمرها برای بررسی کاهش نفوذ پذیری خاک رس استفاده می شود. در این مقاله به دنبال کاهش ضریب نفوذپذیری خاک رس منطقه دشت زحمتکشان شهر کرمان با استفاده از سرباره دانه ای کوره (GGBS) به عنوان منبعی از آلومیناسیلیکات برای ساخت ماده ژئوپلیمری و محلول سدیم هیدروکسید به عنوان فعال ساز قلیایی هستیم. در این تحقیق از محلول های ۳، ۵ و ۷ مولال سدیم هیدروکسید و نسبتهای وزنی ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد وزن خشک خاک GGBS به منظور انجام آزمایش نفوذپذیری به روش بار افتان استفاده شده است. نتایج آزمایش نفوذپذیری نشان می دهد افزودن GGBS به اندازه ۵ درصد وزن خاک خشک با محلول ۵ مولال سدیم هیدروکسید به خاک تاثیر قابل توجهی در کاهش مقدار هدایت هیدرولیکی خاک مورد آزمایش دارد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: نفوذپذیری ، خاک رس ، ژئوپلیمر ، سرباره دانه ای کوره ها