بررسی پیوند آب، انرژی ، غذا و محیط زیست جهت تضمین امنیت غذایی پایدار

لحاظ تمامی ابعاد و تاثیرات متقابل بخش های آب، انرژی ، غذا و محیط زیست همواره از اهمیت زیادی جهت دستیابی به اهداف تولید پایدار در بخش کشاورزی و تضمین امنیت غذایی پایدار، برخوردار بوده است . در این مطالعه با استفاده از مرور ادبیات موضوع به ارائه چارچوب مفهومی جدیدی از سیستم پیوند آب-انرژی -غذا و تلفیق آن با بعد زیست محیطی جهت تضمین امنیت غذایی پایدار پرداخته شد. نتایج نشان داد که به منظور تضمین امنیت غذایی پایدار نیاز به ارزیابی سیستم پیوند آب-انرژی -غذا-محیط زیست از طریق باز تعریف ارتباطات جدید بین بخش زیست محیطی با سایر بخش ها است . در این راستا می توان از معیارهای کمی ساز مانند مصرف کودها و سموم شیمیایی ، میزان دی اکسید کربن و گازهای گلخانه ای ناشی از تولیدات محصولات مختلف ، ذخیره آب برای حفاظت از تالاب، شوری آب و تاثیر آن بر عملکرد محصول و میزان انرژی معادل مصرف کودها، سموم شیمیایی و ماشین آلات بهره برد. از این رو، چنین رویکردی می تواند پایداری منابع آب، انرژی و محیط زیست در بخش کشاورزی را تحقق بخشد و تضمین امنیت غذایی را نیز به ارمغان آورد.