تا ثیر عوامل اکولوژیک بر گونه های زراعی و وحشی گیاه عدس

کشاورزی به عنوان اصلی ترین رکن تامین مواد غذایی مردم یک جامعه محسوب میشود و عاملی تامین کننده برای رفع نیازهایی غذایی مردم میباشد. یکی از راهکارهای اساسی برای توسعه کشاورزی و استفاده بهینه از اراضی ، متناسب با شرایط اقلیمی است واصولا لازمه آن شناخت عوامل مختلف تحت عنوان عوامل پایدار (ارتفاع و خاک) و عوامل ناپایدار (بارندگی ، دما و رطوبت )میباشد. شناسایی و پهنه بندی آگروکلیماتیک اراضی به عنوان یکی از روشهای برنامه ریزی کشاورزی در صورتی میسر خواهد بود که داده های اقلیمی و فیزیوگرافی در یک واحد مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند (امام قلی زاده، ۱۳۸۵).پارامترهای آب و هوایی و اقلیمی واثرات آنها روی گیاهان زراعی یکی از مهمترین عوامل موثر در افزایش عملکرد تولید است . با بررسی آگروکلیمایی می توان امکانات بالقوه مناطق مختلف را تعیین و از این امکانات حداکثر بهره برداری را نمود در اینجا است که اقلیم شناسی کشاورزی پا به عرصه وجود می گذارد .اقلیم شناسی کشاورزی ارتباط متقابل عوامل اقلیمی و هیدرولوژیکی را با کشاورزی بررسی میکند، هدف اقلیم شناسی کشاورزی به کارگیری اطلاعات آب و هوا به منظور بهبود عملیات کشاورزی و افزایش تولید محصول از جنبه کیفی و کمی است مطالعه ارزیابی تناسب اراضی به مفهوم شناخت مجموعه شرایطی است که امکان کشت اقتصادی هر گیاه (زراعی -باغی ) را با توجه به نقش عناصر و عوامل اقلیمی فراهم میسازد که براساس تعیین شاخص های موثر نواحی همگن زراعی تعیین میشوند اصولآ لازمه چنین روشی شناخت عوامل مختلفی تحت عنوان عوامل پایدار از قبیل :توپوگرافی ، ارتفاع از سطح دریا، شیب زمین ، جهت جغرافیایی و خاک .و عوامل ناپایدار :دما، بارش، رطوبت ، تگرگ، سرمای زودرس، عدم بارش به موقع و افزایش و کاهش ناگهانی دما، صدمات زیادی را به اراضی کشاورزی وارد میکند .در نتیجه دولت هزینه زیادی را بابت خسارت وارده به کشاورزی میپردازد. با توجه به مسائل فوق الذکر پژوهش در زمینه آب و هواشناسی در ارزیابی کشاورزی از اهمیت ویژه ای برخوردار است (سبحانی ، ۱۳۸۴).

کلیدواژه ها:

عدس ، عوامل اقلیمی ، اکولوژیک ، عملکرد عدس