مروری بر مطالعات مولکولی انجام شده بر روی گونه بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.)

سه گونه بلوط در منطقه زاگرس وجود دارد که مهمترین آن گونه .Quercus brantii Lindl می باشد. بلوط ایرانی اصلی ترین گونه درختی تشکیل دهنده جنگل های زاگرس است . احیاء و غنی سازی این جنگل ها با گونه بلوط که مهم ترین گونه چوبی تشکیل دهنده آن است امری ضروری است ]۵.[ روشهای مختلفی جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی درون جوامع گیاهی وجود دارد اندازه گیری صفات ریخت شناسی برای تعداد زیادی نمونه ، نیاز به صرف وقت و هزینه زیادی و همچنین اثر محیط بر بیان ژن، ممکن است روش قابل اعتمادی برای تعیین تفاوتهای ژنتیکی نباشد، امروزه برای بررسی تنوعژنتیکی از نشانگرهای مولکولی به طور گسترده استفاده می -شود ]۱۳.[ بنابراین بررسی تنوع ژنتیکی از طریق نشانگرهای مولکولی بهترین راه جهت جلوگیری از فرسایش ژنتیکی می باشد ]۲۱.[ مطالعه تنوع ژنتیکی بلوط ایرانی در جنگلهای زاگرس و نیز ترکیب این تنوع ژنتیکی امری ضروری به شمار می آید ]۵.[

کلیدواژه ها:

نشانگر ، تنوع ژنتیکی ، بلوط ایرانی