تاثیر محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر گلدهی و خصوصیات رشدی شاه پسند درختچه ای (Lantana camara Linn.) تحت تنش شوری
محل انتشار: مجله فیزیولوژی محیطی گیاهی، دوره: 16، شماره: 64
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 294
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOP-16-64_001
تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1400
چکیده مقاله:
شاهپسند درختچهای (Lantana camara Linn.) گیاه زینتی گلدار و متعلق به خانواده شاهپسند است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر محلولپاشی اسید سالیسیلیک بر گلدهی و خصوصیات رشدی شاهپسند درختچهای تحت تنششوری بود. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، شامل سه سطح اسید سالیسیلیک (۰، ۵/۰ و ۱ میلیمولار) و پنج سطح شوری آبیاری (۵/۰، ۳، ۵، ۷ و ۹ دسیزیمنس برمتر)، به اجرا درآمد. نتایج بهدست آمده نشان داد که افزایش سطح شوری از ۵/۰ به ۹ دسیزیمنس بر متر بهطور معنیداری باعث کاهش کلیه سطوح پارامترهای رشدی، محتوای کلروفیل و جذب پتاسیم شد. در حالیکه جذب سدیم، نسبت سدیم به پتاسیم و نشت یونی نسبت به شاهد افزایش یافت. همچنین، نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک بهطور قابل توجهی رشد گیاه و صفات فیزیولوژیک را بهبود بخشید. در شوری نه دسیزیمنس بر متر استفاده از یک میلیمولار اسید دسالیسیلیک میزان ارتفاع شاخه اصلی و تعداد گلها را بهترتیب ۲۲/۳ و ۱۴/۲ برابر نسبت به شاهد افزایش و جذب سدیم را ۴۶/۲ برابر کاهش داد. در همین سطح شوری تیمار گیاهان با ۵/۰ میلیمولار اسید سالیسیلیک منجر به افزایش ارتفاع گیاه، قطر ساقه، افزایش قطر شاخه اصلی، تعداد گلها و وزن تر گل بهترتیب ۶۴/۷۰ درصد، ۱۵/۲، ۱۴/۲ و ۸/۵ برابر، نسبت به شاهد شد. با توجه به اینکه گیاهان تا شوری هفت دسیزیمنس بر متر بهخوبی رشد رویشی و گلدهی خود را حفظ نمود، بهنظر میرسد که گیاه شاهپسند قادر به تحمل شوری باشد. بهطور کلی، استفاده از اسید سالیسیلیک (۵/۰ میلیمولار) در سطوح بالای شوری باعث بهبود خصوصیات رویشی، گلدهی و جذب عناصر غذایی تحت تنش شوری شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم دهستانی اردکانی
گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه، اردکان، ایران.
پریسا قاطعی
گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه، اردکان، ایران.
علی مومن پور
مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران.
جلال غلام نژاد
گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه، اردکان، ایران -پژوهشکده گیاهان دارویی و صنعتی، اردکان، ایران.
زهرا فخاری پور چرخابی
گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه، اردکان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :