شناسایی روابط میان حوزه های صنعت ورزش ایران

 بررسی­ها نشان می­دهند که محققان زیادی در حال مطالعه بر روی بخش­های مختلف صنعت ورزش و ارائه پیشنهاداتی برای رشد و توسعه ورزش به عنوان یک صنعت در حوزه سرگرمی می­باشند. نتایج تحقیقات نشان داده اشتغال­زایی و توسعه اقتصادی، از حداقل دستاوردهای توجه به این حوزه است. بر این اساس، هدف از انجام این تحقیق، شناسایی روابط میان حوزه­های صنعت ورزش ایران بود که به صورت توصیفی- پیمایشی انجام شد. نمونه­های تحقیق بر مبنای واریانس جامعه و به نسبت جامعه آماری معادل ۲۶۳ نفر بودند که از میان گروه های چهارگانه شامل اعضای هیئت علمی، کارشناسان ورزشی، مربیان و قهرمانان، مشخص شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه­ای محقق ساخته بود که روایی (۸۴/۰=KMO) و پایایی آن معادل (۹۵۳/۰=α) تایید شد (۰۱/۰P<). همچنین، از نرم­افزار لیزرل برای شناسایی روابط میان عوامل و مدل سازی آن استفاده شد. براساس نتایج، ۶ عامل برونزا و ۱۲ عامل درونزا شناسایی و برازش مدل تایید گردید. از یک سو، نفوذ غیرمستقیم دولت بر اقتصاد ورزش، مانع سرمایه­گذاری مناسب بخش خصوصی در تولید تجهیزات ورزشی گشته است و از سوی دیگر، رسانه نتوانسته در رسالت خود برای اثرگذاری بر سازمان ها، رویداد، گردشگری، تولید کالاها و تجهیزات ورزشی موفقیت چندانی کسب نماید. با این حال، فعالیت های همگانی و تفریحی به خوبی تحت تاثیر فعالیت های فرهنگی مرتبط با ورزش قرار گرفته که نشان از موفقیت نسبی فعالیت­ها در این حوزه دارد. همچین، بازاریابی در امور مربوط به رویداد اثر، معنی دار و بر خرده­فروشی اثر معنی داری ندارد که این نشان از عدم بلوغ کافی در این بخش است. بنابراین، بهبود فرآیندها در این صنعت، مستلزم توجه به روابط میان عوامل مدل است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: صنعت ورزش ، ایران ، دولت و اقتصاد