اطناب و ایجاز در ترجمه های انگلیسی قرآن

هدف روش جدید متداول در ترجمه ارائه متنی است که معنی قابل فهم و سبک معمولی داشته باشد. بسیاری از نظریه پردازان ترجمه بر این عقیده اند که مترجم باید تلاش کند ترجمه ای ارائه دهد که از نظر معنی واضح و قابل فهم ، از نظر سبک معمولی، و از نظر زبان طبیعی باشد. برای رسیدن به این هدف، مترجم مجاز و گاهی مجبور است طبق معیارهای زبان مقصد تعدیل هایی مانند اطناب و ایجاز در ترجمه انجام دهد. اما باید دانست که در ترجمه یک متن شدیدا حساس دینی مانند قرآن درستی معنی ارائه شده در ترجمه از اهمیت نخستین برخوردار است، زیرا معیار اصلی در ارزشیابی ترجمه میزان مطابقت آن با متن اصلی می باشد. بنابراین، هیچ مترجمی مجاز نیست نه درستی معنی را فدای مفهوم بودن و طبیعی بودن ترجمه بکند، و نه با ارائه ترجمه ای ناسلیس و غیر طبیعی معنی را نامفهوم و یا دگرگون سازد. آنچه مطلوب است ارائه ترجمه ای است که زبان آن طبیعی و معنی آن قابل فهم و مطابق با متن اصلی باشد.

کلیدواژه ها:

تعدیل ، اطناب ، ایجاز ، نازل شده از جانب خدا ، عین کلام خدا