ابیات عربی نامه های عین القضاه همدانی

عین القضاه همدانی در نامه شصت و پنجم از نامه های خود در بحث از واجب و مستحب و حرام ... گوید: و بعضی - کارها- بود که نه واجب ضروری بود، اما کردنش به نسبت با مقصود، او به از نا کردن بود. چون اشعار تازی بسیار یاد گرفتن، چه اگر اشعار یاد نگیرد، از نامه نوشتن به تازی باز نماند. اما آن به بود که یاد گیرد تا مکتوبات او موشح بود به اشعار عربی ، و این قسم را در زبان شرع مستحب خوانند یا مندوب . همدانی خود به این مستحب عمل نموده ، و نامه های او مناسب حال و مقال مشحون از اشعار زیبا و لطیف عربی است . نگارنده این سطور در این مقاله با بضاعت مزجاه خود به ترجمه و تعیین منابع و مستندات اشعار عربی نامه های عین القضاه پرداخته و امیدوار است خوانندگان فاضل هر سهو و زلی که مشاهده نمایند با عین رضا و نظر خطا پوشی ملاحظه فرمایند و از تذکار دریغ ننمایند.

کلیدواژه ها:

ابیات عربی ، عین القضات