ارتقاء امنیت غذایی با شناسایی و اولویت بندی عوامل کاهش ضایعات محصولات کشاورزی (مطالعه موردی:شرکت صادرات میوه)

امروزه یکی از سیاست های کلیدی دولت ها در ارتقاء امنیت غذایی، به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های امنیت ملی، کاهش ضایعات محصولات کشاورزی است. در حال حاضر در کشور ما ایران، بخش کشاورزی در قسمت تولید و عرضه از زیرساختارهای نسبتا مناسبی برخوردار است، لیکن پژوهشگران اقتصادی بر این باورند که صرفا عرضه محصولات کشاورزی نمی تواند ضامن امنیت غذایی یک کشور باشد، بلکه بهبود سایر زیرسیستم ها که بنحوی در سیستم عملیات زنجیره ای پساز برداشت خلاصه شده است نیز ازالزامات غیر قابل انکار می باشد. کاهش ضایعات محصولات کشاورزی منجر به افزایش تولید، بدون الزام به افزایش سطح زیر کشت می گردد و تبعا این امر زیان و فشار کمتری بر محیط زیست وارد می کند. در این مقاله با هدف مدیریت کاهش ضایعات محصولات کشاورزی، به شناسایی و اولویت بندی عوامل کاهش این ضایعات در نمون ه موردی این تحقیق، شرکت صادرات میوه سمیران سلامت، پرداخته شده است. جامعه آماری مورد نظر، شامل تعداد ده نفر از خبرگان شرکت بودند که در زمینه مورد اشاره تسلط کامل بر اطلاعات لازم را داشتند. ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، مقالات مرتبط و نیز بهره گیری از نظرات خبرگان، عوامل مورد نظر شناسایی شدند. همچنین به دلیل استفاده از یکی از رایج ترین روش های اولویت بندی به نام فرایند تحلیل سلسله مراتبی، در این مقاله از پرسشنامه مقایسات زوجی جهت جمع آوری اطلاعات مربوطه استفاده شد. سپس امتیاز دهی و مقایسه عوامل توسط خبرگان شرکت صورت پذیرفت؛ در ادامه با استفاده از نرم افزار مربوطه، اولویت بندی عوامل و تحلیل نهایی انجام شد و در پایان، نتایج اولویت بندی با هدف مدیریت کاهش ضایعات محصولات کشاورزی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

ضایعات ، محصولات کشاورزی ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، اولویت بندی