بررسی تاثیر کود اوره و اسید هیومیک به صورت خاک مصرف و برگ مصرف بر ویژگی های عملکردی گل و بنه زعفران در شرایط اقلیمی فردوس

توجه به تغذیه گیاهی در زعفران می تواند تاثیر قابل توجهی بر افزایش عملکرد گل و پیاز داشته باشد. این پژوهش در پاییز ۱۳۹۶ در شهرستان فردوس اجرا گردید. این پژوهش به صورت کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۹ تیمار و ۳ تکرار انجام شد. عامل اصلی : کود نیتروژن شامل ۳ سطح N۰ عدم مصرف کود نیتروژن Ns - مصرف نیتروژن در خاک و NL- محلول پاشی نیتروژن بود. عامل فرعی شامل ۳ سطح ۱-عدم مصرف اسید هیومیک، ۲-مصرف اسید هیومیک در خاک ۳- محلولپاشی اسید هیومیک بود. در تیمار N۰ هر دو شیوه مصرف اسید هیومیک به میزان یکسانی موجب افزایش معنی دار تعداد پیاز در متر مربع و کاهش معنی دار وزن هر پیاز شد. در تیمار های NL,NS کاربرد اسید هیومیک به روش های برگ مصرف و خاک مصرف تاثیری بر تعداد پیاز در متر مربع و اندازه هر پیاز نداشت. در مجموع مصرف همزمان نیتروژن و اسید هیومیک ( هر دو به روش خاک مصرف) ترکیب تیماری برتر از نظر تعداد گل در متر مربع بود. همچنین مصرف اسیدهیومیک، به شکل خاک مصرف یا برگ مصرف، بدون استفاده از کود نیتروژن ترکیب تیماری برتر از نظر تعداد پیاز در متر مربع بود. در مورد تعداد پیاز در متر مربع، مصرف نیتروژن به صورت خاک مصرف یا برگ مصرف، صرف نظر از کاربرد اسید هیومیک یا عدم کاربرد آن، موجب کاهش تعداد پیاز در متر مربع در مقایسه با عدم مصرف نیتروژن می گردد. .نتایج تحقیق پیشنهاد می دهد که استفاده از کودهای زیستی مانند اسید هیومیک جهت کاهش نیاز به مصرف کودهای شیمیایی مانند اوره می تواند نقش مهمی در افزایش عملکرد زعفران و همچنین کاهش هزینه های اقتصادی و زیست محیطی تولید آن داشته باشد

کلیدواژه ها:

اسید هیومیک ، اوره ، زعفرن ، پیاز ، گل.