سنجش طیف گروهی در حضور نویز نامعلوم با استفاده از روش منطق فازی شهودی

سنجش طیف یکی از اقدامات مهم در بحث مخابرات بی سیم است که به منظور استفاده بهینه از باند فرکانسی انجام می شود. یکروش استفاده بهینه از طیف این است که به کاربرهای ثانویه ای که مجوز استفاده از باند فرکانسی را ندارند اجازه استفاده ازباندهای مجاز در زمان های خاص داده شود ولی باید یک عملیات سنجش طیف به منظور اطلاع از حضور یا عدم حضور کاربر اولیهکه دارای باند فرکانسی مجاز است صورت بگیرد که این سنجش می تواند بصورت تکی یا گروهی انجام شود. به منظور پرداختن بهاین موضوع در این مقاله روش های مختلف آشکارسازی مطرح خواهد شد که آشکارساز انرژی یک روش پایه برای آشکارساز یاست، سپس به بررسی روش منطق فازی پرداخته شده که در این روش از یک تابع عضویت به عنوان مدل سازی و آنالیز استفادهشده است. سپس روش منطق فازی شهودی (IFS) پیشنهادی در این مقاله مطرح خواهد شد که در این روش علاوه بر تابععضویت، یک تابع عدم عضویت نیز در نظر گرفته می شود که نتایج شبیه سازی حاکی از این است که با در نظر گرفتن توام تابععضویت و تابع عدم عضویت به نتایج آشکارسازی بهتری نسبت به روش آشکارساز انرژی و منطق فازی دست خواهیم یافت.

کلیدواژه ها:

آزمون فرضیه فازی ( Fuzzy hypothesis test ) ، سنجش طیف مشارکتی (Cooperative spectrum sensing) ، منطق فازی شهودی