ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه ها در شهر شاهرود با استفاده از روش تحلیل ریسک پیشنهادی

زلزله به عنوان یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی و عامل ایجاد آسیب پذیری در ساختمان ها، همواره در ایران به عنوان کشوری لرزه خیز مطرح بوده است. به همین دلیل، بررسی آسیب پذیری لرزه ای ساختمان ها و محیط های شهری به عنوان آسیب های بالقوه جهت مدیریت بحران و مدیریت جامع شهری و تهیه سناریوهای نجات و امداد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این رو، تحقیق حاضر به دنبال آن است تا با روشی توصیفی و تحلیلی و بر اساس مطالعات اسنادی و پیمایش (توزیع پرسش نامه) و با بهره مندی از فرایند تحلیل سلسله مراتبی و GIS به ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه های شهری در شهر شاهرود و شناسایی پهنه های آسیب پذیر آن در برابر زلزله احتمالی بپردازد. نتایج تحقیق نشان داد که در میان معیارهای تاثیرگذار، معیارهای قدمت بنا، تراکم جمعیت و ویژگی زمین دارای بیشترین اهمیت هستند و همچنین، میزان آسیب پذیری در بافت های فرسوده و هسته مرکزی شهر شاهرود به علت تراکم جمعیت و فرسوده بودن بناها، بیشتر از سایر مناطق است.

کلیدواژه ها:

زلزله ، آسیب پذیری لرزه ای ، پهنه بندی لرزه ای ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، شاهرود.