کنکاشی در شاخصه های طراحی معماری برای جذب گردشگر فرهنگی ، نمونه موردی : شهرستان آمل

شهرستان آمل با توجه به قدمت طولانی، فرهنگ دیرینه و اقلیم منحصر به فردش از جمله مناطقی است که از پتانسیل های بالایی برای گردشگری فرهنگی برخوردار است که مورد غفلت واقع شده است. بنابراین استخراج شاخصه هایی که استفاده از آنها در طراحی معماری می تواند به جذب گردشگر فرهنگی کمک کند ضروری بنظر می رسد. به کمک معماری می توان مصنوعاتی را ایجاد کرد که گردشگر در آن خود را با معماری ، اقلیم و فرهنگ جامعه میزبان عجین ببیند و سبب رضایتمندی گردشگر از سفر به منطقه میزبان شود. اما این معماری نیازمند شاخصه های ویژه ای است. هدف اصلی از انجام این پژوهش شناسایی شاخص هایی در طراحی معماری در فضاهای گردشگری است که می توانند گردشگری فرهنگی را در این شهرستان از طریق گردشگری فرهنگی توسعه بخشند. روش انجام این پژوهش، روش توصیفی_تحلیلی است که داد ه های آن از طریق پرسشنامه و به شکل تصادفی از حجم نمونه پیشنهادی استخراج شدهاست و روابط میان متغیر های آن از طریق فر آیند آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار Spss.۱۶ انجام خواهد شد. همبستگی متغیرهای فردی در این پژوهش با استفاده از آزمون کروسال و والیس و و متغیرهای استنباطی با توجه به غیرنرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنف، اطلاعات بدست آمده با استفاده آزمون همبستگی اسپیرمن مورد سنجش قرار گرفتند.متغیرهای متنوعی در حوزه معماری و طراحی معماری وجود دارند که می توانند بر میزان جذب گردشگر فرهنگی موثر باشند . این متغیر ها با اثر گذاری بر میزان رضایتمندی گردشگر ، سبب افزایش سفر مخاطب به منطقه میزبان می شود . در شهرستان آمل، شاخصه های تصویر ذهنی ، آداب و رسوم ، نفوذپذیری و مشارکت و عوامل کالبدی می توانند سبب افزایش جذب گردشگر فرهنگی شوند.

کلیدواژه ها:

گردشگری فرهنگی ، طراحی معماری ، طراحی بومی ، زمینه گرایی