معرفی ابزار و عناصر طراحی شهری حساس به آب، به منظور تصفیه، کنترل و مدیریت رواناب های شهری

در شهرهای مدرن امروزی مدیریت منابع آب شهری خصوصا رواناب ها از جمله مسائل مهم و به روز جهانی محسوب می شود و عدم کنترل این جریان های سطحی موجبات شکل گیری سیلاب، اختلال در عبور مرور، آبگرفتگی معابر و متعاقبا خسارات ناشی از عدم کنترل رواناب را درپی دارد. از طرفی با افزایش سطوح نفوذ ناپذیر در شهرها (نظیر آسفالت، بتن و ...)، علاوه بر مشکلات فوق الذکر، عدم تغذیه آب های زیرزمینی و کاهش پوشش گیاهی نیز از جمله پیامدهای عدم مدیریت صحیح رواناب ها می باشد که به همراه خود آلودگی آب های پذیرنده، افزایش گازهای گلخانه ای و تهدید سلامتی شهروندان را به بار می آورد. به منظور کنترل و مدیریت این منابع ارزشمند، طراحی شهری حساس به آب رویکردیست نوپا و کارا که علاوه بر افزایش پوشش گیاهی و سطوح نفوذ پذیر شهری، شرایط را برای کنترل و تصفیه رواناب ها فراهم می آورد. از جمله اهداف کلیدی این رویکرد، نزدیک کردن چرخه آب شهری به نمونه طبیعی آن است و تحقق این هدف در گرو استفاده از ابزار و عناصر طراحی شهری حساس به آب می باشد. این ابزار با ادغام در منظر شهری و عملکردی چندگانه، هم شرایط را برای تصفیه رواناب ها فراهم می آورند و هم فضایی مناسب برای کاربری های تفریحی محسوب می شوند که در نهایت موجبات سرزندگی، مطبوعیت، افزایش آگاهی شهروندان از حساسیت آب، افزایش سلامت جامعه و دستیابی به منابع آبی مطلوب را در پی خواهد داشت. در این پژوهش با استناد بر روش توصیفی تحلیلی و همچنین استفاده از منابع به روز، ابزار و عناصر طراحی شهری حساس به آب معرفی شده که خود قدمی مهم به منظور داشتن شهری حساس به آب و پایدار است.

کلیدواژه ها:

رواناب ، طراحی شهری حساس به آب ، شهر حساس به آب ، پایداری