بررسی عناصر طبیعی در ایجاد حس تعلق در طراحی محیط و فضاهای انسانی (نمونه موردی مجتمع مسکونی بوستان در شهر جدید اندیشه)

حس تعلق به مکان شاید یک واژه کوچک باشد اما افق گسترده ای ازمعانی کالبد روانشناسی انسان محیط فرهنگ وهنروبسیاری از مولفه های دیگررا در بر میگیرد. در چند دهه اخیر رویکرد کمی واقتصادی مدیران شهری وطراحان به سبب بی توجهی به بعد معنایی فضا ضربه سنگینی به هویت مکان و آثار معماری وارد کرده است چنانکه با مطالعه وبررسی بناها و آثار سنتی می توان گفت نه تنها هیچ دستاورد با ارزشی نداشته بلکه ارزشها و وجوه معنایی عناصر کالبدی فضاها چه مسکونی وچه شهری یا به کلی فراموش شده ویا رنگ و هویت خودش را کاملا از دست داده است که یکی از آن عناصر کالبدی حیاط ها هستند. در این پزوهش عوامل مختلفی که باعث ایجاد حس تعلق در افراد می شود مورد ارزیابی قرار داه شده است که این کار در مجتمع بوستان با حدود ۴۰۰۰ ساکن صورت پذیرفته شده است که به روش مورگان تعداد ۳۶۰ نمونه به صورت تصادفی انتخاب و وارد پژوهش شد. داده ها از طریق پرسشنامه از نمونه ها جمع آوری شده و تحلیل های آماری بر روی آن صورت پذیرفت. نتایج نشان داد برخی از عوامل مشخص شده ارتباط معنی داری را درمیان نطرات نمونه ها پیدا نکرده است ولی اغلب دارای ارتباط معنی داری بودند. از این میان می توان بیان نمود که دید و منظر مطلوب تفکیک فضاهای عمومی و خصوصی و نیز وضوح و خوانایی فضاها مهم ترین عوامل دارای ارتباط معنی دار از میان نظرات نمونه ها شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

حس تعلق ، مکان ، عناصر ، معماری