تاثیر آشنایی با میراث فرهنگی بر مدیریت توسعه سرمایه فرهنگی جوانان شهر تهران

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 179

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MSY-19-50_015

تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1400

چکیده مقاله:

از آنجا که سرمایه فرهنگی یکی از عوامل توسعه پایدار شناخته شده است، شناخت و آشنایی با میراث فرهنگی که یکی از مولفه های توسعه سرمایه فرهنگی می باشد، می تواند به عنوان عاملی هویت ساز سطح فرهنگی جوانان را ارتقا بخشد و مسیر رسیدن به توسعه پایدار را تسهیل نماید. هدف این مقاله، مدیریت توسعه سرمایه فرهنگی در جوانان است که در پی تاثیر معنی دار شناخت از تاریخ فرهنگی ایران می باشد. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و روش گردآوری اطلاعات، توصیفی- پیمایشی است. جامعه نمونه ۳۸۵ نفر از جوانان شهر تهران است که در بازه سنی ۱۸ تا ۳۵ سال از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، بالای ۷/۰ تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از نرم افزار ۳۲  Spss و در سطح آمار استنباطی از نرم افزار PLS[۱] استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان داد که میان متغیر شناخت میراث فرهنگی و توسعه سرمایه فرهنگی در جوانان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و آشنایی با میراث فرهنگی بدرستی می تواند توسعه سرمایه فرهنگی را در جوانان پیش بینی و تبیین نماید. [۱] - Partial Least Squares

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: توسعه سرمایه فرهنگی ، میراث فرهنگی و جوانان

نویسندگان

پیمانه عسگری

استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، ایران(نویسنده مسئول) E-mail: Peymanehasgari@gmail.com

محمود گودرزی

استاد تمام، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • مناب ...
  • تاج بخش، کیان. (۱۳۸۴). سرمایه اجتماعی، اعتماد، دموکراسی و توسعه. ...
  • ساروخانی، باقر .(۱۳۸۰). مقدمه ای بر جامعه شناسی خانواده. تهران: ...
  • Abel, Thomas. (۲۰۱۵b). “Cultural Capital in Health Promotion”. Health and ...
  • Al Ariss, A., & Syed, J. (۲۰۱۱). “Capital Mobilization of ...
  • Abel, Thomas. (n.d.). “Cultural Capital in Health Promotion”. Health and ...
  • Bourdieu, P. (۲۰۰۸). Distinction: A Social Critique of the Judgement ...
  • Fanning, B., Haase, T., & O’Boyle, N. (۲۰۱۰). “Well-being, Cultural ...
  • Hargie, O. (۲۰۱۶). “The importance of communication for organisational effectiveness”. ...
  • Jaeger, M. M. (۲۰۰۹). “Equal Access but Unequal Outcomes: Cultural ...
  • Johnson, J. H., Bienenstock, E. J., & Stoloff, J. A. ...
  • McKercher, B., Ho, P. S. Y., & du Cros, H. ...
  • Phillips, R., & Shockley, G. (۲۰۱۰). “Linking Cultural Capital Conceptions ...
  • Ramingwong, S., & Snansieng, S. (۲۰۱۳). “A survey on mum ...
  • Richards, G. (۱۹۹۶). “Production and consumption of European cultural tourism”. ...
  • Scherger, S., & Savage, M. (۲۰۱۰). “Cultural transmission, educational attainment ...
  • McIntosh, A. J., & C Prentice, R. (۱۹۹۹). “Affirming authenticity: ...
  • Šebestová, J., & Rylková, Ž. (۲۰۱۱). “Competencies and innovation within ...
  • Taylor، P. (۱۹۹۷). “Investigating Culture and Identity”. London: Collins quoted ...
  • Throsby, C. D. (۲۰۰۱). Economics and culture. Cambridge Univ Press ...
  • Tramonte, L., & Willms, J. D. (۲۰۱۰). “Cultural capital and ...
  • UNESCO ORG. (۲۰۱۱). Selection Criteria. Retrieved December ۹, file:///D:/backup/cultural ...
  • Uysal, A., & Öner-Özkan, B. (۲۰۰۷). “A self-presentational approach to ...
  • Waldron, L. M. (۲۰۰۹). “Cultural Approaches to Understanding School Violence”. ...
  • نمایش کامل مراجع